δρυοκολαπτης ο χλωρος

δειτε τις πληροφοριες
Text SizeLogin ΑρχικήΚατάκαληΚατάκαλη παρουσίασηΗ ΕκκλησίαΗ ΚαραβιδαΧάρτηςΘρησκευτικά ΜνημείαΑ.Γεώργιος ΚατάκαληςΙ.Μ. Ευαγγελίστριας Ι.Μ. Θεοτόκου ΤορνικίουΙ.Μ.ΝικάνοροςΚοίμ.Θεοτ. ΝουμπενίτσαςΦωτο-Α.Γεώργιος Κατάκ.Φωτο-ΖάβορδαΕκδηλώσειςΠολιτιστικός ΣύλλογοςΧοροεσπερίδαΠαραλίμνιεςΡογκατζάριαΠάσχαΕιδήσειςΤοπικά ΝέαΔήμος ΔεσκάτηςΝομός ΓρεβενώνΠανίδαΘηλαστικάΠουλιάΕρπετάΑμφίβιαΦωτογραφίεςΙστολόγιαΓλαυκόμορφα Θαλλασοπούλια Ιερακόμορφα Κορακόμορφα Ορνιθόμορφα Πελαργόμορφα Περιστερόμορφα Στρουθιόμορφα Υδρόβια & Παρυδάτια Ωδικά ΑρχικήΔρυοκολαπτης ο χλωρος Δρυοκολαπτης ο χλωρος
ΠροβολήWhat links here
Πουλιά


Δρυοκολαπτης ο χλωρος (Picus Viridis).
Είναι το γνωστό και στην Ελλάδα πτηνό που κινείται συνεχώς και με μικρά πηδήματα πάνω - κάτω στους κορμούς των δέντρων και κρατά το σώμα του όρθιο, γαντζωμένο στις τραχείες προεξοχές του φλοιού τους με τα νύχια, από τα οποία τα δύο διευθύνονται προς τα πάνω και τα δύο προς τα κάτω και στηριγμένο στα σκληρά φτερά της ουράς του.
Κατηγορία: Δρυοκολαπτίδες ή Πικίδες (Picidae)





Πολύ χαρακτηριστικός Δρυοκολάπτης που ξεχωρίζει εύκολα από τα άλλα είδη Δρυοκολαπτών λόγω των πρασινωπών αποχρώσεων στο φτέρωμά του. Συγκεκριμένα έχει λαδοπράσινη ράχη, κιτρινοπράσινο ουροπύγιο, πρασινότεφρη κοιλιά και στήθος και κόκκινο φτέρωμα στο πάνω μέρος του κεφαλιού. Άλλο χαρακτηριστικό γνώρισμα είναι το μαύρο χρώμα στα πλάγια του κεφαλιού και τα μαύρα μουστάκια που στο αρσενικό έχουν κόκκινη την κεντρική περιοχή. Τα φτερά της ουράς αλλάζουν με περίεργο τρόπο, γιατί τα δύο κεντρικά πηδαλιώδη δεν πέφτουν, προτού τα εξωτερικά γίνουν αρκετά ισχυρά για να στηρίζουν το σώμα.
Ο δρυοκολάπτης σκαρφαλώνει στους κορμούς κι ερευνά προσεκτικά την επιφάνεια τους για ν΄ανακαλύψει έντομα. Ο δρυοκολάπτης χτυπά συνεχώς τους κορμούς των δέντρων για να ανακαλύψει διάφορα κουφώματα. Όταν βρει κάποιο, τότε κάνει μια τρύπα στο σημείο εκείνο με το ράμφος του και μετά ψάχνει με την μεγάλη γλώσσα του που έχει μια κολλώδη ουσία, ώστε να μαζέψει όλα τα έντομα και τις νύμφες που βρίσκονται εκεί. Εκτός από τα έντομα που τρώει μέσα και πάνω στους κορμούς των δέντρων, ο δρυοκολάπτης πιάνει μυρμήγκια και στο έδαφος και πολύ λίγα είδη ρουφάνε διάφορους χυμούς φυτών.

Οι δρυοκολάπτες δεν ειναι κοινωνικά πτηνά, ζουν συνήθως μοναχικά και δεν ανέχονται εισβολές στις ιδιωτικές τους περιοχές από άλλα άτομα του είδους καθώς αναζητούν τροφή. Εκτός από την περίοδο αναπαραγωγής που πάνε μαζί παντού, όλο τον άλλο καιρό αποφεύγουν να κυνηγούν μαζί στο ίδιο μέρος και τα ίδια τα ταίρια. Για να αναγγείλουν τα εδαφικά δικαιώματα τους σε μια περιοχή, βγάζουν μια διαπεραστική φωνή που ακούγετε σε μεγάλη απόσταση η χτυπούν τα ράμφη τους ρυθμικά πάνω στους κορμούς των δέντρων.

Μερικοί άνθρωποι λένε ότι επειδή οι δρυοκολάπτες ανοίγουν τρύπες στους κορμούς των δέντρων κάνουν κακό στο φυτό αλλά η αλήθεια είναι ακριβός η αντίθετη. Κάνουν δηλαδή καλό στα δέντρα γιατί ανοίγοντας τρύπες ελαφρώνουν τα νεκρά μέρη του δέντρου και επίσης καθαρίζουν μεγάλες ποσότητες εντόμων που ταλαιπωρούν το δέντρο.









Καθεστώς προστασίας: Συμπεριλαμβάνεται στα είδη του Παραρτήματος ΙΙ της
Σύμβασης της Βέρνης για τη διατήρηση της ευρωπαϊκής άγριας ζωής και των
φυσικών βιοτόπων.

Οικογένεια: Δρυοκολαπτίδες ή Πικίδες (Picidae).