κοκκινοκεφαλας

δειτε τις πληροφοριες
Text SizeLogin ΑρχικήΚατάκαληΚατάκαλη παρουσίασηΗ ΕκκλησίαΗ ΚαραβιδαΧάρτηςΘρησκευτικά ΜνημείαΑ.Γεώργιος ΚατάκαληςΙ.Μ. Ευαγγελίστριας Ι.Μ. Θεοτόκου ΤορνικίουΙ.Μ.ΝικάνοροςΚοίμ.Θεοτ. ΝουμπενίτσαςΦωτο-Α.Γεώργιος Κατάκ.Φωτο-ΖάβορδαΕκδηλώσειςΠολιτιστικός ΣύλλογοςΧοροεσπερίδαΠαραλίμνιεςΡογκατζάριαΠάσχαΕιδήσειςΤοπικά ΝέαΔήμος ΔεσκάτηςΝομός ΓρεβενώνΠανίδαΘηλαστικάΠουλιάΕρπετάΑμφίβιαΦωτογραφίεςΙστολόγιαΓλαυκόμορφα Θαλλασοπούλια Ιερακόμορφα Κορακόμορφα Ορνιθόμορφα Πελαργόμορφα Περιστερόμορφα Στρουθιόμορφα Υδρόβια & Παρυδάτια Ωδικά ΑρχικήKoκκινοκεφαλάς Koκκινοκεφαλάς
ΠροβολήWhat links here
ΣτρουθιόμορφαΠουλιά


Κεφαλάδες Θα μπορούσαν να είναι και αρπακτικά!
Τα περισσότερα είδη από τους κεφαλάδες Lanius τα βρίσκουμε στην Ευρώπη και στην Αφρική εκτός από τον διπλοκεφαλά (Lanius excubitor) που έχει διηπειρωτική εξάπλωση και τον Lanius ludovicianus που έχει εξάπλωση μόνο στην Βόρεια Αμερική. Δεν συναντάμε είδη από την οικογένεια των Lanius sp. στην Νότια Αμερική και στην Αυστραλία.

Οι κεφαλάδες είναι πουλιά των ανοικτών βιοτόπων που τα συναντάμε συνήθως να κάθονται στις κορυφές μικρών δέντρων και θάμνων ή στα καλώδια της ΔΕΗ και του ΟΤΕ. Πιάνουν τα θύματα τους και στο έδαφος και στον αέρα. Είναι είδη που κύριος τρέφονται με έντομα αλλά μπορούν να τραφούν και με μικρά πουλιά, ερπετά και θηλαστικά.. Ο διπλοκεφαλάς τρέφετε κυρίως με σπονδηλόζωα ιδιαίτερα τον χειμώνα.

Παρά τη διατροφή τους, δεν είναι αληθινά αρπακτικά πουλιά μιας και στερούνται τα ισχυρά νύχια των αρπακτικών πουλιών. Χρησιμοποιούν τα πόδια τους για να κρατήσουν τα μικρότερα έντομα για να τα φάνε, τα μεγαλύτερα θηράματα καρφώνονται επάνω σε ένα αιχμηρό σημείο, όπως ένα αγκάθι μιας γκορτσιάς ή ενός άλλου αγκαθωτού θάμνου ή ακόμα και σε αγκάθια συρματοπλεγμάτων, με αποτέλεσμα έτσι όπως είναι αγκιστρωμένο το θήραμα τους να είναι εύκολο να το κόψουν κομμάτια και να το φάνε.

Οι περισσότεροι κεφαλάδες ζουν μοναχικά εκτός από την περίοδο της αναπαραγωγής που υπερασπίζουν σθεναρά την επικράτεια τους.

Ο σταχτοκεφαλάς, και ο αετομάχος είναι από τα είδη τα οποία μεταναστεύουν από διαφορετικές μεταναστευτικούς διαδρόμους την άνοιξη από το φθινόπωρο. Τα πουλιά που φωλιάζουν στην κεντροανατολική Ευρώπη, την άνοιξη ακολουθούν το ανατολικό μεταναστευτικό διάδρομο δηλαδή φτάνουν στα μέρη μας περνώντας πάνω από την αραβική χερσόνησο, την ανατολική μεσογειακή ακτή, και διαμέσου της Τουρκίας φτάνουν στην Ευρωπαϊκή ήπειρο. Το φθινόπωρο ακολουθούν τους διαδρόμους που περνούν πάνω από την βαλκανική και την Ιταλική χερσόνησο και αφού περάσουν πάνω και από την μεσόγειο κατευθύνονται προς τις περιοχές διαχειμάσεις.

Στην Ελλάδα έχουν καταγραφεί 7 είδη από τα οποία τα τέσσερα έρχονται την άνοιξη για να φωλιάσουν, ένα διαχειμάζει στην βόρεια Ελλάδα, ενώ έχουν καταγραφεί και δύο περιστασιακοί επισκέπτες.
Είναι κατά βάση ωδικά και παρουσιάζουν συμπεριφορά μικρού αρπαχτικού.
Τα είδη που περιλαμβάνει η οικογένεια είναι:

•Αετομάχος Lanius collurio


•Ξανθοκεφαλάς Lanius isabellinus


•Kοκκινοκεφαλάς Lanius senator


•Παρδαλοκεφαλάς Lanius nubicus


•Διπλοκεφαλάς Lanius excubitor


•Σταχτοκεφαλάς ή Γαιδουροκεφαλάς Lanius minor


•Τσάγκρα της Σενεγάλης Τchagra senegala.





Αναλυτικά
Αετομάχος Lanius collurio


Ωδικό πουλί με συμπεριφορά αρπακτικού, όπως όλοι οι κεφαλάδες. Kαλοκαιρινός επισκέπτης, φωλιάζει σε όλη την ηπειρωτική Ελλάδα και σε ορισμένα νησιά.
Ο αρσενικός Αετομάχος έχει πυρόξανθο φτέρωμα στη ράχη του ενώ το πρόσωπό του αυλακώνεται από μια φαρδιά και χαρακτηριστική μαύρη λωρίδα. Ο λαιμός, τα μάγουλα και το φρύδι έχουν χρώμα λευκό.
Θα τον συναντήσουμε σε ανοιχτές περιοχές με θάμνους αλλά και σε ξέφωτα του δάσους, να καραδοκεί όχι μόνο για έντομα αλλά και για ποντίκια, βατράχια και μικρά πουλιά. Γεννάει 5-6 αβγά, τα οποία κλωσάει το θηλυκό επί 13-16 μέρες. Οι νεοσσοί δέχονται τη στοργική φροντίδα του ζευγαριού και κάνουν το πρώτα πετάγματα από τη φωλιά μετά από δύο εβδομάδες.




Σταχτοκεφαλάς Lanius minor


Ο σταχτοκεφαλάς φωλιάζει σε ανοιχτές πεδινές περιοχές με αραιά δένδρα ή θαμνώδη βλάστηση. Τυπικός βιότοπος είναι χωράφια με σιτηρά, ή ξηρά πετρώδη λιβάδια με μικρές συστάδες δέντρων και θάμνων. Κελαηδά από την κορυφή θάμνων ή δέντρων που βρίσκονται στα όρια της επικράτειάς του και κάνει επίσης γαμήλιες πτήσεις. Συχνά θα τον δούμε επίσης πάνω σε καλώδια δίπλα στο δρόμο. Είναι είδος που έχει αραιή κατανομή στην Ελλάδα, και χαμηλούς πληθυσμούς αλλά κατά την μετανάστευση οι σταχτοκεφαλάδες είναι πολύ περισσότεροι και με πιο ευρεία κατανομή στη χώρα μας. Ο πληθυσμός του παρουσιάζει μικρή μείωση στην Ελλάδα τα τελευταία 20 χρόνια.




Διπλοκεφαλάς Lanius excubitor


Ο μεγαλύτερος σε μέγεθος κεφαλάς που μπορούμε να δούμε στην ελληνική ύπαιθρο. Ο Διπλοκεφαλάς σε αντίθεση με τους άλλους που έρχονται να γεννήσουν στα μέρη μας, αυτός έρχεται να ξεχειμωνιάσει. Τον συναντάμε κυρίως στην βόρεια Ελλάδα, σε καλλιεργούμενες εκτάσεις, βοσκοτόπια, και δασολίβαδα. Έχει καταγραφεί και νοτιότερα να ξεχειμωνιάζει (Σχοινιάς 2008)




Κοκκινοκεφαλάς Lanius senator


Ο ποιο κοινός και ποιο πολυπληθής κεφαλάς της ελληνικής υπαίθρου. Τον συναντάμε σχεδόν παντού στην ηπειρωτική και νησιώτική Ελλάδα από το ύψος της θάλασσας μέχρι και τα 1600μ. Τυπικό είδος των μεσογειακών ανοικτών εκτάσεων χαμηλού υψομέτρου με σκόρπια δέντρα και θάμνους, ελαιώνες, αμπελώνες και ανοιχτά αλσύλλια Χαλεπίου Πεύκης και δάση δρυός. Φωλιάζει σε θάμνους και μικρά δέντρα.
Ο Κοκκινοκεφαλάς περνάει πολλές ώρες της ημέρας καθισμένος ακίνητος στις κορυφές θάμνων ή μικρών δέντρων καραδοκώντας για την λεία του. Όπως και όλοι οι κεφαλάδες έτσι και ο κοκκινοκεφαλάς διακρίνεται για τον τρόπο που αρπάζει την τροφή του. Χωρίς ίχνος δισταγμού επιτίθεται με το σκληρό ράμφος του σε μεγάλα έντομα, σαύρες, μικρά τρωκτικά, ακόμα και σε μικρά πουλιά άλλου είδους.
Το κελάηδημά του περιλαμβάνει ένα σύνολο δυνατών, γρήγορων, τσιριχτών, αλλά και κροταλιστών ήχων σε συνδυασμό με πολλές μιμήσεις άλλων πουλιών, με επαναλαμβανόμενες φράσεις.




Παρδαλοκεφαλάς Lanius nubicus


Ο κεφαλάς με την μικρότερη κατανομή στην Ελλάδα. Φωλιάζει στην Θράκη και σε μέρος της ανατολικής Μακεδονίας και στα νησιά Θάσο, Σαμοθράκη, Λήμνο, Χίο, Σάμο και ίσως και Κω. Ένας μικρός πληθυσμός υπάρχει στην νοτιοανατολική Θεσσαλία. Ο παρδαλοκεφαλάς είναι περισσότερο δασόβιος από τα άλλα είδη κεφαλάδων. Προτιμά περιοχές με μικρές ανοιχτές επιφάνειες με υψηλούς θαμνοφραχτες και πολλα δέντρα, σε ανοιχτά δάση, σε θαμνώνες και ελαιώνες με υψηλής μακία βλάστηση στα όρια τους.




Ξανθοκεφαλάς Lanius isabellinus


Ο Ξανθοκεφαλάς φωλιάζει από το Αφγανιστάν και το Ιραν στα δυτικά μέχρι τη Μογγολία (εκτός από τα ΒΔ) και την νότια και ανατολική Ρωσία και την βόρεια Κίνα. Διαχειμάζει από την Ινδία μέχρι την μέση Ανατολή και στην ανατολική Αφρική. Συνήθως παρατηρείται σε καλλιέργειες και θαμνώδεις περιοχές. Στην Ελλάδα έχει καταγραφεί 6 φορές (Επιτροπή Αξιολόγησης Ορνιθολογικών Παρατηρήσεων)




Διπλοκεφαλάς του Νότου Lanius meridionalis


Η φυλή L.m. meridionalis έχει κατανομή την νοτιοανατολική Ευρώπη (Ισπανία και Πορτογαλία) και την βόρεια Αφρική. Είναι μικρότερος και ποιο σκούρος από τον Διπλοκεφαλά (Lanius excubitor)


και προτιμά τις ανοιχτές ξηρές περιοχές. Στην Ελλάδα έχει καταγραφεί 3 φορές (Επιτροπή Αξιολόγησης Ορνιθολογικών Παρατηρήσεων).




Τσάγκρα της Σενεγάλης Τchagra senegala.


H Ευρωπαϊκή του ονομασία είναι Woodchat Shrike. Πρόκειται για ένα μεσαίου μεγέθους πουλί μήκους από 17- 19 εκατοστά. Είναι μεταναστευτικό πουλί και επισκέπτεται την χώρα μας από τα τέλη Μαρτίου και αναχωρεί για την Αφρική γύρω στις αρχές του φθινοπώρου. Πληθυσμοί του έχουν καταγραφεί σε πολλές Ευρωπαϊκές και Μεσογειακές χώρες, στην Κεντρική και Ανατολική Τουρκία, τα Βόρεια Παράλια της Αφρικής, ενώ στην πατρίδα μας έχει καταγραφεί σε περιοχές όπως η λιμνοθάλασσα της Γιάλοβα, στην Κρήτη, σε βιότοπους της Βορείου Ελλάδας, στην Ήπειρο κτλ.

Ζει και αναπαράγεται σε ανοιχτές δασώσεις περιοχές, με αραιή βλάστηση, σκόρπια δέντρα, με διάσπαρτες καλλιέργειες και σε οπωρώνες ή ελαιώνες με λίγο γυμνό έδαφος.

Τα ασπρόμαυρα σχέδια στο φτέρωμα σε συνδυασμό με την πυρόξανθη κορώνα, τον κάνουν εύκολα αναγνωρίσιμο. Έχει επίσης κοκκινωπό σβέρκο, μαύρη φαρδιά λωρίδα που περνάει από το μάτι, μαύρο μέτωπο και μανδύα. Κατά την πτήση διακρίνεται ένα λευκό μπάλωμα στους ώμους και την ουρά που τον κάνουν ιδιαίτερα ελκυστικό. Λευκός είναι επίσης ο λαιμός, το στήθος και η κοιλιά του. Έχει δυνατό ράμφος με γαμψή άκρη, δυνατά πόδια με μυτερά νύχια για να το βοηθούν να αρπάζει και να ξεσκίζει την λεία του. Το ενήλικο θηλυκό έχει πιο μουντό και γκριζοκάστανο μανδύα και γενικά έχει πιο άτονες αποχρώσεις. Τα ανήλικα πουλιά έχουν φτέρωμα σε αποχρώσεις του γκρίζου και του καφέ, με σκωληκοειδείς γραμμές στο στήθος και τα πλευρά