αργυροτσικνιας

δειτε τις πληροφοριες


Αργυροτσικνιάς (Egretta alba)
Είναι μεγαλόσωμος, κατάλευκος ερωδιός με κίτρινο μακρύ ράμφος. Μοιάζει πολύ με τον Λευκοτσικνιά μόνο που διαφέρει από αυτόν στο μέγεθος του σώματος και στο χρώμα του ράμφους και των δακτύλων (ο Λευκοτσικνιάς είναι πολύ μικρότερος κι έχει μαύρο ράμφος και κίτρινα δάκτυλα). | Κατηγορία: Υδρόβια & Παρυδάτια | Πελαργόμορφα | Ερωδιοί





Περιγραφή: Μήκος σώματος: 85 – 102 εκατοστά, άνοιγμα φτερούγων: 140-170 εκατοστά. Κατάλευκος, μοιάζει με τον Λευκοτσικνιά αλλά είναι πολύ μεγαλύτερος. Έχει
αναλογικά μακρύ και λεπτό λαιμό, κίτρινο ράμφος, λίγο μαύρο στο άκρο το καλοκαίρι. Πόδια και δάκτυλα μαυροπράσινα.

Οι περίοδοι μετανάστευσής του είναι από μέσα Φεβρουαρίου μέχρι τέλη Απριλίου (κύρια μετανάστευση: το μήνα Μάρτιο), καθώς και από αρχές Ιουλίου μέχρι, περίπου, μέσα Νοεμβρίου (κυρίως : μέσα Σεπτεμβρίου - μέσα Νοεμβρίου). Η περίοδος κατά την οποία
γεννάει τα αυγά του είναι από αρχές Απριλίου μέχρι μέσα Ιουνίου (κυρίως: μέσα Απριλίου - τέλη Μαΐου) ενώ παρατηρούνται νεοσσοί από αρχές Μαΐου μέχρι μέσα
Αυγούστου (κυρίως: μέσα Μαΐου - μέσα Ιουλίου).

Βιότοπος: Εκτεταμένοι υγρότοποι και παρόχθια τμήματα γλυκών νερών. Διατρέφεται σε υγρά ή και ξηρά λιβάδια, έλη, βάλτους, εποχιακές μικρές λίμνες και όχθες ποταμών, ρεμάτων, καναλιών και λιμνών. Το χειμώνα τον συναντάμε σε ρηχά νερά εκβολών ή και
παράκτια. Κουρνιάζει σε αλμυρίκια.
Είναι κοσμοπολίτικο είδος. Ωστόσο, παντού είναι ολιγάριθμο. Φωλιάζει σε δύο-τρεις αποικίες σε Πρέσπα και Κερκίνη (31-42 ζευγάρια).

Τροφή: Κατά την υγρή περίοδο τρέφεται κυρίως με ψάρια και υδρόβια έντομα ενώ κατά την ξηρή κυρίως με μικρά θηλαστικά, έντομα και, σε λιγότερη κλίμακα, σαύρες, μαλάκια (σε μερικές περιπτώσεις ακόμη και με μικρά πουλιά).

Καθεστώς προστασίας: Συγκαταλέγεται στα είδη που χρησιμοποιούν τις Σημαντικές Περιοχές για τα Πουλιά (Σ.Π.Π.) για ξεχειμώνιασμα και μετανάστευση. Το Κόκκινο Βιβλίο των Απειλούμενων Σπονδυλόζωων της Ελλάδας τον αναφέρει ως ιδιαίτερα προστατευόμενο είδος. Ιδιαίτερη απειλή για τον Αργυροτσικνιά αποτελεί το κυνήγι στις περιοχές διαχείμασής του.