ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΣΧΟΛΙΚΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ

ΚΛΕΦΤΕΣ ΚΑΙ ΑΡΜΑΤΟΛΟΙ
[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]
<BLOCKQUOTE>


Τρεις περιοχές της Ελλάδας, το [Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.] η [Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.] και τα [Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.], κατάφεραν να διατηρήσουν σχετική ελευθερία.

Οι [Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.], για ν' αποφύγουν τον [Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.] και να γλιτώσουν από τις επιδρομές των ληστών, [Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.] στα[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.] της Ηπείρου.

Ήταν οργανωμένοι σε μεγάλες οικογένειες ([Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.] και διοικούνταν από ένα συμβούλιο γερόντων, που δίκαζε και τις υποθέσεις με βάση τα έθιμα.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.] αποτελούσαν ισχυρή στρατιωτική δύναμη και ήταν ένα μεγάλο εμπόδιο για τον [Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.], που ήθελε να επεκτείνει την κυριαρχία του. Γι' αυτό ξέσπασε ανάμεσα στους Σουλιώτες και τον Αλή πασά πόλεμος, που κράτησε πολλά χρόνια. Στη διάρκεια του πολέμου αυτού οι Σουλιώτες βρέθηκαν σε δύσκολη θέση, γιατί τους έλειψαν τα εφόδια - ψωμί και μολύβι. Τότε έκλεισαν συμφωνία με τον Αλή να φύγουν από το Σούλι. Ο Αλής όμως δεν τήρησε τη συμφωνία.

Τις στιγμές εκείνες γράφτηκαν οι πιο ένδοξες σελίδες της σουλιώτικης ιστορίας.

Όταν οι Σουλιώτισσες κατάλαβαν πως κινδύνευαν να πέσουν στα χέρια του εχθρού, ανέβηκαν με τα παιδιά τους στην κορυφή του [Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]. Εκεί, αφού τα φίλησαν για στερνή φορά, τα 'ριξαν στον γκρεμό. Μετά οι ίδιες πιάστηκαν σε χορό τραγουδώντας. Σε κάθε γύρο η πρώτη που έσερνε το χορό, πηδούσε στο γκρεμό, ώσπου δεν έμεινε καμιά. Από τους υπόλοιπους Σουλιώτες λίγοι μόνο κατάφεραν να σωθούν και να φτάσουν στην Κέρκυρα.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.], που οι κάτοικοι της έζησαν με σχετική αυτονομία ήταν η [Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]. Οι Μανιάτες οργανώθηκαν με βάση την οικογένεια. Έτσι, πολλές οικογένειες, που συνδέονταν με συγγένεια, αποτελούσαν μια πατριά. [Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.] Τότε αρχηγός της πατριάς οριζόταν ο πιο ικανός, ο πιο ώριμος και με κάποια ηλικία. Αποφάσεις για τις σοβαρές υποθέσεις έπαιρνε η συνέλευση των πιο ηλικιωμένων, η «γεροντική».

Τα σπίτια τους τα 'χτιζαν σε θέσεις που τους εξασφάλιζαν τον έλεγχο της περιοχής και την άμυνα σε περίπτωση κινδύνου. Στη μέση υψωνόταν ο πύργος και γύρω τα σπίτια των συγγενών. [Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.] Όταν άρχισε ο Αγώνας, οι εμπειροπόλεμοι [Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.] αποτέλεσαν την [Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.].

Ελεύθεροι, ως ένα βαθμό, έζησαν στην Τουρκοκρατία και οι Σφακιανοί. Τα[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.] είναι[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.] περιοχή στα [Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]. [Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.] ακόμα οι Σφακιανοί είχαν ορισμένα προνόμια σε σχέση με τους άλλους Κρητικούς, που τα διατήρησαν και στην Τουρκοκρατία. Ζούσαν ανοργάνωτοι, σχεδόν μιαν πρωτόγονη ζωή, και ήταν ο φόβος των Τούρκων που ζούσαν στα πεδινά μέρη. Ήταν κι αυτοί μια [Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.] για τον αγώνα του έθνους.



</BLOCKQUOTE>

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτή την εικόνα.]
Τον ίδιο καιρό, που η Επανάσταση είχε ξεσπάσει στη Μολδοβλαχία, η Πελοπόννησος βρισκόταν σε αναβρασμό. Οι κάτοικοι είχαν πιστέψει ότι η ώρα του ξεσηκωμού είχε φτάσει και δεν το έκρυβαν. Οι φήμες για απίθανα γεγονότα, όπως ότι η Ρωσία ήταν έτοιμη να επέμβει ή ότι άλλες περιοχές είχαν ανοίξει νικηφόρο πόλεμο με τους Τούρκους, διαδέχονταν η μια την άλλη.
Στο μεταξύ είχε φτάσει στην Πελοπόννησο, ως εκπρόσωπος της Φιλικής εταιρείας, ο αρχιμανδρίτης Γρηγόριος Δίκαιος ή Παπαφλέσσας και είχε γίνει η ψυχή του κινήματος. Ασυγκράτητος διέτρεχε την ύπαιθρο και, διαδίδοντας ότι όλα είναι έτοιμα, σκορπούσε τον ενθουσιασμό. Στη Μάνη, εξάλλου, βρισκόταν από καιρό ο πρωτοκλέφτης Θεόδωρος Κολοκοτρώνης.
Οι Τούρκοι, βλέποντας τις ύποπτες κινήσεις, κάλεσαν στην Τριπολιτσά τους αρχιερείς και τους προεστούς για σύσκεψη. Όσους πήγαν τους φυλάκισαν. Οι περισσότεροι όμως δεν πήγαν, γιατί ήξεραν τι τους περίμενε. Αυτό τους εξέθεσε περισσότερο στα μάτια των Τούρκων.
Στην αρχή οι συγκρούσεις ήταν μεμονωμένες. Οι Τούρκοι ζούσαν μαζί με τους Ελληνες και είχαν προσωπικές επαφές, ακόμα και φιλίες. Μόλις άρχισε η Επανάσταση, οι σχέσεις τους άλλαξαν. Οι Τούρκοι φοβισμένοι έμπαιναν στα κάστρα κι οι Έλληνες έμεναν απ' έξω για να τους πολιορκήσουν. Οι πολιορκητές, κατά οικογένειες και χωριά, χωρίς όπλα και αρχηγούς, απέκλειαν τους δρόμους ανεφοδιασμού των κάστρων. Ο αγώνας κάπως έτσι άρχισε. Όσο όμως περνούσε ο καιρός, ο πόλεμος αγρίευε και έδειχνε το αληθινό του πρόσωπο.

Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΣΗΜΕΙΩΝΕΙ ΕΠΙΤΥΧΙΕΣ 20
Στην Πελοπόννησο οι επαναστάτες απελευθέρωσαν την Καλαμάτα. Οι αρχηγοί τους άρχισαν αμέσως τις συζητήσεις για τις παραπέρα ενέργειες τους. Μερικοί πρότειναν να διασπαστούν οι δυνάμεις και να πολιορκηθούν τα κάστρα του Μοριά. Ο Κολοκοτρώνης είχε αντίρρηση. Πίστευε ότι όλοι μαζί έπρεπε να προσπαθήσουν να πάρουν την Τριπολιτσά. Αν έπεφτε αυτή, τ' άλλα κάστρα δε θα μπορούσαν να αντέξουν. Τη γνώμη του την ασπάστηκαν λίγοι. Μ' αυτούς τους λίγους ξεκίνησε, αλλά, καθώς προχωρούσε, σ' αυτούς προσθέτονταν κι άλλοι κι έγιναν μια υπολογίσιμη δύναμη. Έπιασαν τα βουνά γύρω από την Τριπολιτσά και η πολιορκία άρχισε. Στην αρχή ήταν ανοργάνωτοι· όσο όμως περνούσε ο καιρός η κύκλωση στένευε και ο πόλεμος αγρίευε.
[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτή την εικόνα.]

Πόλεμος της Τριπολιτζάς και των πέριξ αυτής χωρίων, του Παναγιώτη Ζωγράφου κατά παραγγελία του Ιωάννη
Μακρυγιάννη
Οι Τούρκοι ήταν απασχολημένοι με τον πόλεμο εναντίον του Αλή πασά. Ο Χουρσίτ όμως ανησύχησε κι έστειλε τον εμπειροπόλεμο Μουσταφάμπεη από τα Γιάννενα να βοηθήσει τους πολιορκημένους Τούρκους. Ο στρατός του Μουσταφάμπεη, παρόλο που έφτασε γρήγορα, δεν μπόρεσε να βοηθήσει, γιατί συντρίφτηκε στο Βαλτέτσι, όπου οι Έλληνες πολέμησαν με μεγάλη αποφασιστικότητα.

Πρώτη σημαντική νίκη στην Πελοπόννησο, στο Βαλτέτσι (12-13 Μαΐου), από τα σώματα των Κολοκοτρώνη, Πλαπούτα, Νικηταρά εναντίων των δυνάμεων του Κεχαγιάμπεη
[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτή την εικόνα.]

Η νίκη αυτή χαιρετίστηκε μ' ενθουσιασμό και οι Έλληνες πίστεψαν πια ότι οι Τούρκοι δεν είναι ακατανίκητοι. Έτσι ο κλοιός γύρω από την Τριπολιτσά έγινε πιο ασφυκτικός. Οι δρόμοι του ανεφοδιασμού είχαν κοπεί.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτή την εικόνα.]Ο Χουρσίτ στο μεταξύ είχε στείλει στην Ανατολική Ελλάδα κι άλλο στρατό με αρχηγούς τον Κισσέ Μεχμέτ και τον Ομέρ Βρυώνη. Την πορεία αυτού του στρατού ανέλαβαν να ανακόψουν οι οπλαρχηγοί της Στερεάς Ελλάδας στη Χαλκομάτα και την Αλαμάνα, χωρίς όμως επιτυχία. Έπεσαν μάλιστα στο πεδίο της μάχης κορυφαίες μορφές του Αγώνα, όπως ο επίσκοπος Σαλώνων Ησαΐας, ενώ ο αρχηγός των αγωνιστών της Στερεάς Ελλάδας Αθανάσιος Διάκος πιάστηκε αιχμάλωτος και θανατώθηκε με απάνθρωπο τρόπο.
[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτή την εικόνα.]Στη σύγκρουση με τα στρατεύματα του Ομέρ Βρυώνη στη Χαλκομάτα ο επίσκοπος Σαλώνων Ησαΐας τραυματίζεται θανάσιμα. Υπήρξε πρωτοπόρος κληρικός του Αγώνα, ο πρώτος δεσπότης που έπεσε στη μάχη για την εθνική ανεξαρτησία.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτή την εικόνα.]
Μάχη στην Αλαμάνα: σύλληψη και θάνατος του Αθανάσιου Διάκου (23, 24 Απριλίου)

Ύστερα ο Ομέρ Βρυώνης κατευθύνθηκε προς την Άμφισσα με σκοπό να περάσει στην Πελοπόννησο. Δεν κατόρθωσε όμως να φτάσει ως εκεί, γιατί στο Χάνι της Γραβιάς ο Οδυσσέας Ανδρούτσος με 118 παλικάρια τού έφραξε το δρόμο. Φτάνοντας στο χάνι ο Ομέρ Βρυώνης διέταξε τους Έλληνες να παραδοθούν. Η απάντηση που πήρε ήταν οι ομοβροντίες των όπλων των πολεμιστών. Η μάχη σταμάτησε το βράδυ, αφού οι Τούρκοι είχαν χάσει πάνω από 800 στρατιώτες και οι Έλληνες μόνο 6. Ο Ομέρ Βρυώνης έστειλε να φέρουν κανόνια από τη Λαμία. Ο Ανδρούτσος και τα παλικάρια του, λίγο πριν ξημερώσει, έκαμαν έξοδο και πέρασαν ανάμεσα από τους ανύποπτους Τούρκους. Οι Έλληνες πήραν έτσι εκδίκηση για το θάνατο του Διάκου.
[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτή την εικόνα.]
Ο Οδυσσέας Ανδρούτσος αντιστέκεται στο χάνι της Γραβιάς εναντίων των δυνάμεων του Ομέρ Βρυώνη (8 Μαΐου)
[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτή την εικόνα.]
Ομέρ Βριώνης, E.Delacroix
Ο Ομέρ Βρυώνης έπειτα από τη Γραβιά είδε πως έπρεπε να τελειώνει με την Εύβοια. Αλλά κι εκεί, στα Βρυσάκια, δεν είχε καλύτερη τύχη. Αποκρούστηκε από το στρατό του Αγγελή Γοβγίνα και αναγκάστηκε να στραφεί προς την Αθήνα, όπου οι Έλληνες πολιορκούσαν την Ακρόπολη. Εκεί έλυσε την πολιορκία, αλλά δεν τόλμησε να περάσει τον Ισθμό, γιατί φυλαγόταν γερά. Αναγκάστηκε τότε να γυρίσει πίσω στη Λαμία, αφού και μια άλλη τουρκική στρατιά που ξεκίνησε από τη Μακεδονία είχε αποκρουστεί στα Βασιλικά της Βοιωτίας από τον Ι. Γκούρα.
[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτή την εικόνα.]O I.Γκούρας μάχεται στα Βασιλικά

Μάχη των Βασιλικών: οι Ιωάννης Γκούρας, Δυοβουνιώτης, Πανουργιάς σταματούν την κάθοδο του Μπεϋράν πασά στη ανατολική Ρούμελη (25-26 Αυγούστου)
[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτή την εικόνα.]
Η μάχη στα Βασιλικά

Ενώ αυτά συνέβαιναν στη στεριά, στη θάλασσα ο ελληνικός στόλος πήρε την πρωτοβουλία. Οι Τούρκοι έκαμαν μια επιδεικτική κίνηση γύρω από τη Λέσβο. Οι Έλληνες ανατίναξαν ένα τούρκικο καράβι στην Ερεσό με πυρπολικό.
[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτή την εικόνα.]
Ο Παπανικολής πραγματοποιεί την πρώτη πυρπόληση οθωμανικού πλοίου στο λιμάνι της Ερεσού (27/5)
[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτή την εικόνα.]
ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΗΣ

Στο μεταξύ η Τριπολιτσά αβοήθητη, έπειτα από τη φοβερή πολιορκία έπεσε. Η Πελοπόννησος σχεδόν ελευθερώθηκε. Το σχέδιο του Κολοκοτρώνη είχε θριαμβεύσει.
[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτή την εικόνα.]
Αλωση της Τριπολιτσάς (23 Σεπτεμβρίου), στρατιωτικού και διοικητικού κέντρου των Οθωμανών στην Πελοπόννησο και σφαγή των μουσουλμάνων των πόλης.
[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτή την εικόνα.][Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Το τρίτο έτος της Επανάστασης (1823) δε συνέβησαν σημαντικά στρατιωτικά γεγονότα. Τα ταμεία της Οθωμανικής αυτοκρατορίας ήταν άδεια. Οι αντιζηλίες ανάμεσα στους πασάδες (διοικητές επαρχιών) ήταν συχνές και οι εξεγέρσεις των γενιτσάρων ήταν από τα κυριότερα προβλήματα στο εσωτερικό της Τουρκίας.
Από την αδυναμία αυτή των Τούρκων δεν επωφελήθηκαν οι Έλληνες, για να ελευθερώσουν κι άλλες περιοχές. Χρήματα δεν υπήρχαν αρκετά. Επιπλέον ξέσπασαν έντονες διαμάχες για τον έλεγχο της εξουσίας ανάμεσα σε στρατιωτικούς και πολιτικούς. Οι θρίαμβοι των στρατιωτικών στις διάφορες μάχες με τους Τούρκους προκάλεσαν την αντιζηλία των πολιτικών. Η Επανάσταση κλονιζόταν από αυτές τις εσωτερικές διαμάχες και οι στιγμές που περνούσε ήταν κρίσιμες.
Οι Τούρκοι, πάντως, συνέχισαν τις προσπάθειες να καταπνίξουν την Επανάσταση. Δυο στρατιές από την Ανατολική και τη Δυτική Ελλάδα κατευθύνθηκαν προς την Πελοπόννησο.[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτή την εικόνα.]
Η επιχείρηση στην Ανατολική Ελλάδα απέτυχε. Στη Δυτική Στερεά την επιχείρηση ανέλαβαν ο Μουσταφά πασάς κι ο Ομέρ Βρυώνης. Θα τους ενίσχυαν και δυνάμεις από τη Θεσσαλία και την Ήπειρο για να καταλάβουν το Μεσολόγγι.

Η ελληνική κυβέρνηση, για να αντιμετωπίσει την κατάσταση, διόρισε στρατηγό το Μάρκο Μπότσαρη. Αυτό όμως δυσαρέστησε τους άλλους οπλαρχηγούς. Ο Μπότσαρης κάλεσε τους οπλαρχηγούς να συμφιλιωθούν και ενωμένοι να χτυπήσουν τους Τούρκους. Ο ίδιος, σχίζοντας το δίπλωμα της αρχιστρατηγίας και δίνοντας ένα λαμπρό παράδειγμα ανωτερότητας, πήρε τους λίγους Σουλιώτες του και κίνησε ν' αντιμετωπίσει το στρατό του Μουσταφά.
Επειδή μια ανοιχτή αναμέτρηση με τον πολυάριθμο εχθρικό στρατό δε θα είχε επιτυχία, ο Μπότσαρης εφάρμοσε σχέδιο αιφνιδιαστικής επίθεσης (γιουρούσι). Η αποφασιστική μάχη έγινε στο Κεφαλόβρυσο κοντά στο Καρπενήσι. Το κτύπημα που δέχτηκε ο εχθρός ήταν αρκετό για να ματαιώσει το σχέδιο του. Όμως μέσα στη μάχη εκείνη ο ήρωας σκοτώθηκε και η πατρίδα έχασε ένα γενναίο αγωνιστή κι έναν τίμιο στρατιώτη.
Ο Μάρκος Μπότσαρης επιτίθεται στο στρατόπεδο των Τούρκων στο Καρπενήσι.

Ο Μάρκος Μπότσαρης αρχικά, κατά τη διάρκεια της επίθεσης, τραυματίστηκε ελαφρά και γύρω στις 3 με 4 το πρωί χτυπήθηκε με σφαίρα όπλου που του τρύπησε το κρανίο και πέθανε την ίδια στιγμή εκεί στο Κεφαλόβρυσο.
Κάνε κλικ [Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]για να μάθεις περισσότερα για το Μάρκο Μπότσαρη.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτή την εικόνα.]
Γενικά τα τρία πρώτα χρόνια της Επανάστασης μπορούμε να πούμε ότι οι Έλληνες ενεργούσαν χωρίς σχέδιο. Είχαν πολλούς αρχηγούς, οι οποίοι δεν κατάφερναν πάντα να συννενοηθούν. Ανάμεσα στο στρατό ξηράς και στο στόλο υπήρχε ελάχιστη συνεργασία. Κι ακόμη από τα ελληνικά στρατεύματα έλειπε ο κατάλληλος οπλισμός και κυρίως κανόνια, που ήταν απαραίτητα για τις πολιορκίες των κάστρων. Υστερούσαν ακόμα στον ανεφοδιασμό, αφού συντηρούνταν μόνοι τους ή με προσφορές των ευπορότερων.


Το μεγάλο λάθος όμως ήταν ότι δε δημιουργήθηκε τακτικός στρατός και οι Έλληνες περιορίστηκαν στην τακτική της ξαφνικής επίθεσης (γιουρούσι). Η έλλειψη αυτή θα φανεί λίγο αργότερα, όταν θα αναγκαστούν να πολεμήσουν με τον οργανωμένο στρατό των Αιγυπτίων.


Τι θα μπορούσαν να έχουν κάνει οι Έλληνες και δεν έκαναν κατά τα τρία πρώτα έτη του πολέμου΄

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτή την εικόνα.]


Η Επανάσταση δε θα μπορούσε να εξαπλωθεί, να εδραιωθεί και να σημειώσει στα τρία πρώτα της χρόνια επιτυχίες, αν δεν υπήρχε μία κυβέρνηση να την κατευθύνει. Αυτή την ανάγκη την είδαν οι επαναστατημένοι Έλληνες, γι' αυτό, από την πρώτη κιόλας στιγμή, κατέβαλαν προσπάθεια να συγκροτήσουν κυβέρνηση.

Στην αρχή συγκρότησαν τοπικές κυβερνήσεις. Οι «Τοπικοί Οργανισμοί», όπως λέγονταν αυτές οι τοπικές κυβερνήσεις, ήταν:

· η [Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.] για την Πελοπόννησο,

· η [Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.] και

· ο [Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.].

Οι τοπικές όμως κυβερνήσεις αδυνατούσαν να ελέγξουν την Επανάσταση σε όλη τη χώρα και να συντονίσουν τον αγώνα σε στεριά και θάλασσα. Ήταν απαραίτητο να γίνει κεντρική κυβέρνηση. Έτσι, αποφασίστηκε νε εκλέξει ο λαός βουλευτές, παραστάτες του έθνους, όπως τους είπαν, που θα αποτελούσαν την Εθνοσυνέλευση η οποία θα έπαιρνε σημαντικές αποφάσεις.

Μέσα στα τρία πρώτα χρόνια της Επανάστασης έγιναν εκλογές για δύο εθνοσυνελεύσεις. Η πρώτη Εθνοσυνέλευση, που έγινε στην Επίδαυρο το Δεκέμβριο του 1821, ψήφισε το πρώτο ελληνικό σύνταγμα, κήρυξε την ανεξαρτησία των Ελλήνων και εξέλεξε δύο σώματα: τη βουλή (βουλευτικό) και την κυβέρνηση (νομοτελεστικό).
[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτή την εικόνα.]



Εδώ πρέπει να πούμε ότι ανάμεσα στους πρόκριτους και στους στρατιωτικούς υπήρχε μεγάλη αντιζηλία και διαφορά απόψεων. Οι πρόκριτοι, που διοικούσαν τις κοινότητες από την εποχή της Τουρκοκρατίας, θεώρησαν ότι είναι φυσικό να εξακολουθούν να ελέγχουν την κατάσταση.

Οι στρατιωτικοί, που ο λαός τούς θαύμαζε για τα κατορθώματα τους στα πεδία των μαχών, ήθελαν και αυτοί να έχουν μερίδιο στην εξουσία.
[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτή την εικόνα.]

Στην Α΄ Εθνοσυνέλευση ο [Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.](Φαναριώτης) εκλέχτηκε Πρόεδρος του Εκτελεστικού. Κατά την Β΄ Εθνοσυνέλευση αναδείχθηκε Πρόεδρος του Βουλευτικού, αλλά υποχρεώθηκε να εγκαταλείψει τη θέση αυτή κάτω από την πίεση του Κολοκοτρώνη.

Η πρώτη Εθνοσυνέλευση δεν έλυσε τα προβλήματα και οι διαμάχες συνεχίζονταν. Γι' αυτό θεωρήθηκε απαραίτητο να ξαναγίνει Εθνοσυνέλευση.Η δεύτερη Εθνοσυνέλευση έγινε στο Άστρος (1823). Σ' αυτήν οι αντιθέσεις πολιτικών και στρατιωτικών εκδηλώθηκαν εντονότερες και ήταν δύσκολο να βρεθεί συμβιβαστική λύση, τη στιγμή μάλιστα που ήταν απαραίτητες η ομόνοια και η ομοψυχία.
[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτή την εικόνα.]
- Γιατί ήταν απαραίτητο να αποκτήσουν οι Έλληνες κεντρική κυβέρνηση;

Ο Μωχάμετ Άλη γεννήθηκε στην Καβάλα το έτος 1769, από φτωχούς γονείς και έμεινε ορφανός από μωρό. Πριν πεθάνει ο πατέρας του το έδωσε σε μια γνωστή του οικογένεια στη Θάσο όπου έγινε ομογάλακτος με τα παιδιά της οικογένειας αυτής. Κατόπιν ορφανό, τον υιοθέτησε ένας θείος του από την Πράουσια (Πράβι) που ήταν εκεί Διοικητής. Τον πάντρεψε με μια πλούσια συγγενή του και τον προώθησε στο στρατιωτικό στάδιο. Μικρός ακόμα, 18 ετών, ασχολήθηκε με το εμπόριο των καπνών. Όπλα και χρήμα ήταν πια οι δύο πόλοι γύρω από τους οποίους περιστράφηκε όλη η ζωή του. Όταν έγινε στρατολογία για την Αίγυπτο (1799) ενάντια στην απόβαση του Βοναπάρτη, πήγε εκεί και έλαβε μέρος στη μάχη του Αμπουλίρ. Φιλόδοξος, έξυπνος, δραστήριος και πονηρός, έβαλε σκοπό του να μιμηθεί τον Ναπολέοντα, αλλά και να αντλήσει παραδείγματα από την Ευρώπη.
Όταν έφυγαν οι Γάλλοι, ο Μεχμέτ Αλή έφερε τον βαθμό του "Σερ-Τσεσμέ" και ήταν επικεφαλής εκατοντάδων Αλβανών στρατιωτών. Το χάος που επικρατούσε τότε στην Αίγυπτο, η ανοργανωσιά, οι έριδες μεταξύ των πολιτικών φατριών και των εχθρών της Αιγύπτου και ακόμα και η κακή κατάσταση στην τουρκική αυτοκρατορία, του έδωσαν ελπίδες ότι μπορούσε να επιβληθεί. Αυτό εξηγεί και πως ένας απλός στρατιώτης μπόρεσε να αναδειχθεί σε ιδρυτής μιας νέας δυναστείας. Γι' αυτό και οι Γάλλοι των ονόμασαν Μέγα.
Δολοπλόκος, ευπροσήγορος και γλυκός απέναντι στον Χορσέφ αρχικά, κατόρθωσε να τον εξοντώσει και να προσεταιρισθεί τους Μαμελούκους, χάριν των οποίων δήθεν είχε βραδύνει να βοηθήσει τον Χορσέφ και γι΄ αυτό αυτός ηττήθηκεΣεβόμενος την Υψηλή Πύλη συνέχισε την προσπάθειά του. Το 1804, ανάμεσα σε έριδες των άλλων μεταξύ τους και του ίδιου προς όλους, έγινε Καϊμακάμης, δηλαδή στρατιωτικός Διοικητής Καΐρου.
Επωφελήθηκε από την αγανάκτηση του λαού και έδιωξε τους Μαμελούκους, νικώντας και τον πασά στην Ακρόπολη και ανακηρύχθηκε αυτός πασάς από τους Αλβανούς του, από τους Ουλεμάδες και από τον λαό. Το 1805 έλαβε το σχετικό φιρμάνι, αφού υποσχέθηκε την καταβολή φόρου στον Σουλτάνο.
Άρχισε τότε αγώνα εναντίον των Μαμελούκων, τους οποίους τελικά εκμηδένισε (1811). Τον ίδιο χρόνο, ύστερα από αίτηση του Σουλτάνου, έστειλε το στρατό του εναντίον των επαναστατημένων Βαχαβιτών και με την εκστρατεία αυτή πέτυχε να συμπεριλάβει στην εξουσία του και την Αραβία. Επιπλέον κυρίευσε το Σουδάν και το 1823 ίδρυσε την πόλη Χαρτούμ.
Το 1825 ως υποτελής του Σουλτάνου, έστειλε εναντίον των Ελλήνων που είχαν επαναστατήσει ισχυρό στρατό και στόλο, με αρχηγό το γιο του Ιμπραήμ πασά. Από τον Καβαλιώτη Μεχμέτ Αλή περίμεναν απ' αυτόν περισσότερα οι Φιλικοί. Όμως την εποχή εκείνη φημιζόταν σ' όλο τον κόσμο σαν επιδέξιος πολιτικός, γενναίος και ευφυής στρατηλάτης, καλός οργανωτής του Αιγυπτιακού Κράτους και συγκρινόταν με τον Ναπολέοντα τον Μέγα. Από απλός στρατιώτης του τουρκικού στρατού έφθασε να γίνει στρατηλάτης, να αποσπάσει την Αίγυπτο από την Τουρκική κυριαρχία και να την οργανώσει σε κράτος, που ανέλαβε το αξίωμα της αρχηγίας του με τον τίτλο Αντιβασιλιάς του Σουλτάνου. Ήταν επομένως ένας εχθρός του τουρκικού κράτους και θανάσιμος εχθρός του Σουλτάνου. Πολλά μπορούσε να ελπίζει η Ελληνική Επανάσταση. Ο Μεχμέτ Αλή όμως είχε μεγάλο και λεπτό ρόλο αναλάβει. Προχωρούσε μεθοδικά στο σχέδιό του χωρίς να ερεθίζει πολύ την Τουρκία. Δεν ήταν ακόμη έτοιμος. Δεν συνέπεσαν οι χρονολογίες Ελλάδος και Αιγύπτου, αλλιώς θα είχαν άλλη εξέλιξη ίσως τα πράγματα του 1821, κατά το δυνατόν φυσικά, γιατί δεν θα πρέπει να παραβλέψουμε και το ρόλο των άλλων μεγάλων Δυνάμεων. Ο Μεχμέτ Αλή ήταν απορροφημένος στα σχέδιά του, έβλεπε διαφορετικά τα πράγματα, από το δικό του πρίσμα και όχι μόνο δεν βοήθησε, αλλά χαϊδεύοντας ακόμη τον Σουλτάνο έκαψε την Πελοπόννησο. Ο δημιουργός της σύγχρονης Αιγύπτου δεν διακατεχόταν από αισθήματα, ήταν σκληρός και αδίστακτος.
Ο Αιγυπτιακός στόλος νικήθηκε στη ναυμαχία του Ναβαρίνου (1827) και αναγκάστηκε να εγκαταλείψει την Ελλάδα. Την ίδια τύχη είχε και ο στρατός του, που αναγκάστηκε επίσης παρά τις νίκες του, να εγκαταλείψει τελικά την Ελλάδα
Όταν τελείωσαν όλα αυτά ήρθε και η σειρά του Σουλτάνου. Το 1831 νίκησε στη Συρία και κατέβαλε το Χαλέπι. Θα μπορούσε να φτάσει στην Κωνσταντινούπολη εάν δεν καθυστερούσε. Τους Τούρκους έσωσαν την τελευταία στιγμή οι Ρώσοι, που τους βοήθησαν.
Ο Μαχμούτ όμως ζητούσε εκδίκηση. Το 1839 ξεκίνησε ο Σερασκέρης (υπουργός των στρατιωτικών) για τη Συρία, εναντίον του Μεχμέτ Αλή.
Στην πόλη Νετζέπ τα τουρκικά στρατεύματα έπαθαν πανωλεθρία (26-6-1839) από τον Ιμπραήμ. Ο στόλαρχος Αχμέτ πασάς που εξεστράτευσε εναντίον της Αλεξάνδρειας, μόλις έμαθε την μεγάλη ήττα, παρέδωσε τον στόλο του στον Μεχμέτ Αλή και τον αναγνώρισε σαν τον μόνο που θα έπρεπε να κυβερνήσει την Οθωμανική Αυτοκρατορία. Η ίδια γνώμη επικρατούσε και στην Κωνσταντινούπολη.
Συγκινήθηκαν όμως οι Μεγάλες Δυνάμεις. Η Αγγλία για τα συμφέροντά της στις Ινδίες και η Ρωσία. Με την συνθήκη του Λονδίνου, αποφάσισαν να διατηρήσουν την επικυριαρχία του Σουλτάνου στην Αίγυπτο και το δικαίωμα της κληρονομικής διαδοχής στην οικογένεια του Μεχμέτ Αλή. Σε λίγο όμως οι Άγγλοι κατέλαβαν την Σιδώνα, την Βηρυτό και την Άκκρα και έπλευσαν στην Αλεξάνδρεια. Εκεί πρότειναν συμβιβασμό προς τον Μεχμέτ Αλή. Τον ανάγκασαν να εκκενώσει την Συρία, να πληρώνει φόρο στον Σουλτάνο και μερικούς άλλους περιορισμούς.
Δύο Χάτι Σερίφ της 13-2-1841 αναγνώριζαν τον Μεχμέτ Αλή κύριο της Αιγύπτου και όλης της περιοχής του Νείλου, θα διατηρείτο το κληρονομικό δικαίωμα, σε κάθε όμως νέα ανάρρηση Αντιβασιλέα θα έβγαινε νέο φιρμάνι.
Όλα αυτά στεναχώρησαν τον Αλή και κλόνισαν την υγεία του. Τον έκαναν να αποσυρθεί από την ενεργό διοίκηση. Είχε πάθει νευρική υπερκόπωση και κοιμόταν λίγο.
Δεν είχε θρησκευτικό φανατισμό. Επέβαλλε στη χώρα του πρώτος αυτός τον σεβασμό προς τους Χριστιανούς και εκτιμούσε τους Ευρωπαίους.
Έκανε υποχρεωτική την εκπαίδευση και έδωσε το παράδειγμα της εντατικής εργασίας. Οι διάδοχοί του δεν φάνηκαν αντάξιοι. Επί του Αμπάς Χιλμή Εμπν Τουσούν, εγγονού του, που τον αγαπούσε πολύ και του έδωσε πολύ επιμελημένη ανατροφή, ίσως επειδή ο πατέρας του ήταν γιος του και είχε φονευθεί στη μάχη της Ρωζέττας, πέθανε ο Μεχμέτ Αλή στην Αλεξάνδρεια, στο ανάκτορο του Ράς ελ Τιν, στις 2 Αυγούστου του 1849.
Ο Μωχάμετ Άλη έθεσε τις βάσεις για τον εκσυγχρονισμό της χώρας. Ο ικανός και δραστήριος αυτός ηγεμόνας, στην προσπάθειά του να εκσυγχρονίσει την οικονομία και τον τεχνικό εξοπλισμό της χώρας, ενθάρρυνε την εγκατάσταση των Ευρωπαίων γενικά και ιδιαίτερα των Ελλήνων, γιατί αντιλήφθηκε πόσο μεγάλη μπορούσε ν' αποβεί η συμβολή τους στην επιτυχία των σχεδίων του. Ευνόησε, λοιπόν, τους Έλληνες και συνεργάστηκε μαζί τους με αποτέλεσμα να θεμελιωθεί και ν' ακμάσει η ελληνική παροικία.
Ο Μωχάμετ Άλη ακολούθησε αυτή την πολιτική όχι γιατί συμπαθούσε του Έλληνες και την Ελλάδα, παρά γιατί πίστευε ότι οι Έλληνες έποικοι, με τις ικανότητες και την πείρα τους, σαν κεφαλαιούχοι, σαν έμποροι, σαν τεχνίτες, θα ήταν χρήσιμοι.
Από το 1810 και μετά ο αριθμός των Ελλήνων στην Αίγυπτο αυξάνεται με γοργό ρυθμό, όπως δείχνουν οι ιστορικές πληροφορίες, που έχουμε:
Το 1803 ο Άραβας χρονογράφος Αλη ελ Αμπάση αναφέρει ότι στην Αλεξάνδρεια ζούσαν σαράντα ελληνικές οικογένειες. Ξέρουμε εξάλλου ότι ολιγάριθμοι Έλληνες ζούσαν, εκείνη την εποχή, και στο Κάιρο και στο Ραχίτι και στη Δαμιέτη.Από τα πρώτα κιόλας χρόνια της εξουσίας του Μωχάμετ Άλη, γύρω στα 1810-1820, ο πατριάρχης Αλεξανδρείας Θεόφιλος, υπολογίζει τον αριθμό των Ελλήνων σε χίλιους. Είναι έμποροι, τραπεζίτες, έμποροι, εργολάβοι δημοσίων έργων, καθώς και τεχνίτες: χτίστες, ραφτάδες, γουναράδες, καλλιεργητές οπωροφόρων δένδρων και λαχανικών κ.τ.λ. Με τον καιρό θα προστεθούν και βιομήχανοι καθώς και επιστήμονες: γιατροί, αρχιτέκτονες, γεωπόνοι κ.τ.λ.
Το 1872 ένα "Ελληνικόν Ημερολόγιον" που τυπώθηκε στην Αλεξάνδρεια, ανεβάζει τον αριθμό των Ελλήνων σε 25 χιλιάδες.
Η απογραφή του 1907 δείχνει ότι οι Έλληνες στην Αίγυπτο ήταν 60 χιλιάδες. Στην πραγματικότητα ήταν πολύ περισσότεροι, γιατί η απογραφή περιορίζεται σε κείνους που είχαν Ελληνική υπηκοότητα και ήταν πολλοί Έλληνες που δεν την είχαν, όπως οι Κύπριοι, οι Δωδεκανήσιοι, οι Μικρασιάτες.
Το 1843 ιδρύεται η Ελληνική Κοινότης Αλεξανδρείας. Το 1856 η Ελληνορθόδοξος Κοινότης Καΐρου, που θα μετονομασθεί σε Ελληνική Κοινότητα το 1904. Ακολουθούν: η Ελληνική Κοινότητα Μανσούρας (1860), Πορτ Σάιτ (1865) Σιμπίν ελ Κομ και Ζαγκαζίκ (1870), Καφρ ελ Ζαγιάτ (1873). Από το 1880 ως το 1906 ιδρύονται διαδοχικά άλλες δεκαπέντε Ελληνικές κοινότητες σε διάφορες επαρχιακές πόλεις σ' όλη την έκταση της Αιγύπτου.

Τα Ψαρά είναι ένα μικρό νησί κοντά στο βορειοδυτικό τμήμα της Χίου. Τα Ψαρά είναι η γενέτειρα του επαναστάτη και ήρωα Κανάρη καθώς και άλλων σημαντικών ηρώων του πολέμου της Ανεξαρτησίας όπως ο Αποστολής, ο Νικόδημος, ο Βρατσάνος. Τα Ψαρά αφιέρωσαν τον εμπορικό τους στόλο – τον τρίτο μεγαλύτερο το 1820 στην Ελλάδα μετά από εκείνον της Ύδρας και των Σπετσών- για την απελευθέρωση και πλήρωσαν ακριβά γι` αυτό. Ενοχλημένοι από την αντοχή, οι Τούρκοι προσγείωσαν συντριπτικές δυνάμεις το 1824 για να καταπνίξουν αυτή τη φωλιά της αντίστασης. Ίσως 3000 από τους 30000 κατοίκους να δραπέτευσαν σε μικρές βάρκες οι οποίες ήταν σωστικές του γαλλικού στόλου, αλλά η πλειοψηφία οπισθοχώρησε στην μπαρουταποθήκη στην κορυφή ενός λόφου και ανατίναξαν τους εαυτούς τους καθώς δεν ήθελαν να παραδοθούν στους αντιπάλους.

Ο εθνικός ποιητής Διονύσιος Σολωμός αποθανάτισε το γεγονός στη γνωστή στροφή ποιήματος:
Στων Ψαρών την ολόμαυρη ράχη,
περπατώντας η δόξα μονάχα
μελετά τα λαμπρά παλικάρια
και στεφάνι στην κόμη φορεί
καμωμένο από λίγα χορτάρια
που απόμειναν στην έρημη γη.

Η λέξη Ψαρά σημαίνει τα γκρι πράγματα, στα ελληνικά που ποτέ δεν ανέκαμψαν από το ολοκαύτωμα. Οι Τούρκοι έκαψαν τα σπίτια και τη βλάστηση και ο μόνιμος πληθυσμός σχεδόν υπερβαίνει τα 400 άτομα. Το 1980 άρχισε μια μελέτη αναζωογόνησης από ένα Γάλλο και Έλληνα απόγονο του Κανάρη και μια ελληνική ομάδα.


Το λιμάνι βελτιώθηκε, δημιουργήθηκαν δίκτυα διανομής ρεύματος και καθαρού νερού, άνοιξε σχολείο δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης και αναπτύχθηκαν δεσμοί μεταξύ της Γαλλίας και του νησιού, όμως παρόλα αυτά αυτό δεν οδήγησε σε αύξηση της τουριστικής κίνησής στο νησί.
[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτή την εικόνα.]

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτή την εικόνα.].
Το ψήφισμα της Γ’ Εθνοσυνέλευσης το 1827, η οποία εξέλεξε τον Καποδίστρια Κυβερνήτη της Ελλάδας .
[img]][Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτή την εικόνα.][/img]
1. Η κατάσταση στην Ελλάδα όταν ήρθε ο Καποδίστριας:

• Η χώρα ήταν το Ναύπλιο, τα νησιά του Αργοσαρωνικού, ο Ισθμός και τα Μέγαρα ως την Ελευσίνα
• Οι ελεύθερες περιοχές ήταν καπετανάτα (π.χ. η Μονεμβασιά του Πετρόμπεη, η Ακροκόρινθος του Κίτσου Τζαβέλα κά)
• Ο Ιμπραήμ ήταν ακόμα στην Πελοπόννησο, οι Τούρκοι στη Στερεά.
• Οι 25.000 μαχητές περιφέρονταν χωρίς τροφοδοσία κι ενίσχυση
• Τα οικονομικά του κράτους σε άθλια κατάσταση
• Επικρατούσε χάος, οργανωμένο κράτος δεν υπήρχε, οι καπεταναίοι δεν υποτάσσονταν στην κεντρική διοίκηση, οι πειρατές κυριαρχούσαν στο Αιγαίο

2. Το έργο του

α) Ήθελε να δώσει στην Ελλάδα μορφή κράτους
• να χτυπήσει τις χωριστικές τάσεις των κοτζαμπάσηδων
• να κάνει τους καπεταναίους να υποταχθούν στην κεντρικοί εξουσία
• να χτυπήσει την πειρατεία
• να περιθάλψει τις χήρες και τα ορφανά των αγωνιστών

β) Προσπάθησε να ανορθώσει τα οικονομικά
• Δημιούργησε Τράπεζα (πρώτο κεφάλαιο η προσωπική του περιουσία)
• Έκοψε νόμισμα, το φοίνικα, κι αντικατέστησε τα τουρκικά γρόσια
• Εισήγαγε την καλλιέργεια της πατάτας
• Φρόντισε για την ανάπτυξη της μεταξοκαλλιέργειας

γ) Έδειξε ενδιαφέρον για την παιδεία
• Ίδρυσε σχολεία (τα αλληλοδιδακτικά)
• Έφτιαξε Γεωργική Σχολή, για να εκπαιδευτούν οι γεωργοί, κάλεσε γεωπόνους από την Ελβετία,

3. Η πολιτική του

• Μόλις ήρθε διέλυσε τη Βουλή και συγκέντρωσε όλες τις εξουσίες στα χέρια του
• Προσπάθησε να αναδιοργανώσει στρατό , το ιππικό και στόλο. Ίδρυσε Σχολή Ευελπίδων και ναύσταθμο στον Πόρο.
• Έδωσε μάχες στους ευρωπαϊκούς διπλωματικούς κύκλους για το ελληνικό ζήτημα με αποτέλεσμα στις 3 Φεβρουαρίου 1830 η Ελλάδα να γίνει ανεξάρτητο κράτος. Το 1831 τα σύνορα ορίζονται στη γραμμή Αμβρακικού – Παγασητικού.
• 4. Η δολοφονία του

• Τα μέτρα του Καποδίστρια έθιξαν τα συμφέροντα των κοτζαμπάσηδων και δυσαρέστησαν τους οπαδούς του δημοκρατικού τρόπου διακυβέρνησης. Οι Άγγλοι και οι Γάλλοι τον υποπτεύονταν για φιλορωσική στάση. Η αντιπολιτευτική κίνηση εναντίον του έφτασε σε ανοιχτή εξέγερση Μάνης και Ύδρας, σε ανταρσία στο ναυτικό (ο Μιαούλης πυρπόλησε τον ελληνικό στόλο στον Πόρο) και, τέλος, στη δολοφονία του
ΠΗΓΗ: ΔΑΣΚΑΛΑ Β.Μ

Αυτό το ιστολόγιο Με σύνδεση από εδώ Ο ιστός
Αυτό το ιστολόγιο
Με σύνδεση από εδώ
.Ο ιστός
.
Τετάρτη, 10 Φεβρουαρίου 2010
Ο ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ ΚΥΒΕΡΝΗΤΗΣ
Μετά την ήττα των Τούρκων στο Ναβαρίνο τον Οκτώβριο του 1827, αρχίζει η τελευταία φάση της Ελληνικής Επανάστασης. Τον Ιανουάριο του 1828 φτάνει ο Καποδίστριας στο Ναύπλιο και θα αγωνιστεί σκληρά για την αναγνώριση ανεξάρτητου κράτους που τελικά θα πραγματοποιηθεί το Φεβρουάριο του 1830.




στο σημερινό νόμισμα 20 λεπτών εικονίζεται ο Ιω. Καποδίστριας



Ξέροντας ότι έπρεπε να κρατήσει τη Στερεά Ελλάδα επαναστατημένη, έτσι ώστε να συμπεριληφθεί στο νέο κράτος, παρότρυνε τους Έλληνες να συνεχίσουν τον πόλεμο εκεί. Έτσι ελευθερώθηκαν η Ναύπακτος, το Μεσολόγγι και με τη σημαντική τελευταία μάχη του Αγώνα, στην Πέτρα της Βοιωτίας, η Λιβαδειά, που σήμαινε και όλη την Στερεά. Στη μάχη αυτή αρχηγός των Ελλήνων υπήρξε ο Δημήτριος Υψηλάντης. Έτσι η Ελληνική Επανάσταση άρχισε με Υψηλάντη(Αλέξανδρο, στη Μολδοβλαχία) και τέλειωσε πάλι με Υψηλάντη(Δημήτριο, αδελφό του Αλεξάνδρου)

Θέλοντας να μην έχει δεσμεύσεις από άλλα πολιτικά όργανα, για να είναι δυνατή η άσκηση της εξουσίας απρόσκοπτα, ρύθμισε το πολίτευμα έτσι ώστε να συγκεντρώσει στα χέρια του όλες τις εξουσίες, καταργώντας την Εθνοσυνέλευση. Αυτό ήταν και το σημείο που προκάλεσε αντιδράσεις κυρίως από τους κοτζαμπάσηδες και ιδίως της Μάνης, που μέχρι τότε είχαν συνηθίσει να είναι αυτοί μέσα στα "πράγματα¨και τώρα έμεναν στο περιθώριο. Ο Καποδίστριας όμως υπήρξε μέγας πολιτικός και κατάφερε να οργανώσει ένα διαλυμένο κράτος.

Οργάνωσε το στρατό, το ιππικό και το στόλο. Πέτυχε να καταστείλει την πειρατεία και να εξαλείψει τη ληστεία. Ίδρυσε το "Λόχο ( Σχολή ) Ευελπίδων" με σκοπό την εκπαίδευση των στελεχών του στρατού. Ίδρυσε επίσης στον Πόρο και ναύσταθμο.




Άνδρες ελαφρού τάγματος πεζικού(1829). Φορούν ελληνική παραδοσιακή στολή και στα όπλα, ξιφολόγχη




Η πρώτη σχολή Ευελπίδων στο Ναύπλιο, σήμερα λειτουργεί ως Πολεμικό Μουσείο

Κάνε εικονική περιήγηση μέσα στο μουσείο
ΚΛΙΚ ΚΛΙΚ ΚΛΙΚ


Μεγάλο ζήλο έδειξε στην ανόρθωση των οικονομικών. Δημιούργησε την πρώτη Τράπεζα, που σαν πρώτο κεφάλαιο κατέθεσε την προσωπική του περιουσία. Για μα διευκολύνει τις συναλλαγές, αντικατέστησε τα τούρκικα γρόσια "κόβοντας" νομίσματα, τους φοίνικες.



Ο αργυρός φοίνικας(1829), και το χαρτονόμισμα(1831)


Μεγάλο ενδιαφέρον έδειξε επίσης και για την παιδεία. Ίδρυσε το αλληλοδιδακτικό σχολείο, στο οποίο οι καλύτεροι μαθητές των μεγαλύτερων τάξεων, με τη βοήθεια του δασκάλου, μάθαιναν τους μικρότερους να διαβάζουν και να γράφουν. Γρήγορα διαδόθηκαν σε όλη τη χώρα και μάλιστα στις αρχές του 1831 λειτουργούσαν σε όλη την επικράτεια 121 αλληλοδιδακτικά σχολεία με 10.000 μαθητές.



Το πρώτο αλληλοδιδακτικό σχολείο στο Ναύπλιο, σήμερα λειτουργεί ως Δημαρχείο



Επειδή πίστευε ότι η πρόοδος της χώρας θα εξαρτιόταν από τη γεωργία, ίδρυσε στην Τίρυνθα γεωργική σχολή, στην οποία θα εκπαιδεύονταν Έλληνες γεωργοί. Ακόμα κάλεσε γεωπόνους από την Ελβετία, εισήγαγε την καλλιέργεια της πατάτας και φρόντισε για την ανάπτυξη της μεταξοκαλλιέργειας.




Η λαϊκή παράδοση για τη διάδοση της πατάτας και ο 1ος φοίνικας που λεγεται ότι φύτεψε ο ίδιος ο Καποδίστριας στο Ναύπλιο


Το μεγαλύτερό του όμως κατόρθωμα ήταν η επέκταση του νέου ελληνικού κράτους. Με επιδέξιους χειρισμούς αναγνωρίστηκε το 1830 από τις Μεγάλες Δυνάμεις η ανεξαρτησία της Ελλάδας και λίγο αργότερα ρυθμίστηκαν τα σύνορα στη γραμμή Αμβρακικού κόλπου - Παγασητικού κόλπου.






Δυστυχώς όμως ο μεγάλος αυτός Έλληνας πολιτικός δεν πρόλαβε να ολοκληρώσει το έργο του. Τα ξημερώματα της Κυριακής 27ης Σεπτεμβρίου και ενώ κατευθυνόταν στον Άγιο Σπυρίδωνα για να παρακολουθήσει τη λειτουργία, πλησιάζοντας στη στενή θύρα της εκκλησίας αντίκρισε τον Κωνσταντίνο και Γιώργο Μαυρομιχάλη, αδελφό και γιο του Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη. Μετά από λίγα δευτερόλεπτα ο κυβερνήτης έπεφτε νεκρός πρώτα από τις σφαίρες του Κωνσταντίνου και στη συνέχεια από το μαχαίρι του Γιώργου Μαυρομιχάλη.



η δολοφονία του κυβερνήτη στο Ναύπλιο




Η εκκλησία του Αγίου Σπυρίδωνα. Στο σημείο που είναι μέσα στο κουτάκι δεξιά της εισόδου λένε ότι εξοστράκισε σφαίρα από το όπλο του φονιά του κυβερνήτη

Κάνε εικονική περιήγηση γύρω από το ναό και μέσα σε αυτόν
ΚΛΙΚ ΚΛΙΚ


Οι δύο δολοφόνοι, ο μεν πρώτος τραυματίστηκε από τις σφαίρες του συνοδού του Καποδίστρια και στη συνέχεια σκοτώθηκε από το μαινόμενο πλήθος που κατέφθασε εκεί, ενώ ο Γιώργος Μαυρομιχάλης δικάστηκε και εκτελέσθηκε μετά από μερικές ημέρες. Ο κυβερνήτης εκτέθηκε σε λαϊκό προσκύνημα ως την ημέρα της κηδείας του( 18 Οκτωβρίου 1831) στην εκκλησία του Αγίου Γεωργίου στο Ναύπλιο.
Στη συνέχεια, στην Ελλάδα επικράτησε αναρχία. Οι εμφύλιες διαμάχες έγιναν εντονότερες και οι γερουσιαστές με ψήφισμα εξέλεξαν μια "Διοικητική Επιτροπή της Ελλάδας" που ήταν τριμελής: ο Αυγουστίνος Καποδίστριας, αδελφός του κυβερνήτη, ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης και ο Ιωάννης Κωλέττης με σκοπό τη διαφύλαξη της ησυχίας και τη σύγκληση Εθνικής Συνελεύσεως.




Είπε ο ΜΕΓΑΣ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ : (ισχύει άραγε και σήμερα;

«…Ελπίζω ότι όσοι εξ´ υμών συμμετάσχουν εις την Κυβέρνησιν θέλουν γνωρίσει μεθ´ εμού ότι εις τας παρούσας περιπτώσεις, όσοι ευρίσκονται εις δημόσια υπουργήματα δεν είναι δυνατόν να λαμβάνουν μισθούς αναλόγως με τον βαθμό του υψηλού υπουργήματός των και με τας εκδουλεύσεις των, αλλ´ ότι οι μισθοί ούτοι πρέπει να αναλογούν ακριβώς με τα χρηματικά μέσα, τα οποία έχει η Κυβέρνησις εις την εξουσίαν της…»




«…εφ´ όσον τα ιδιαίτερα εισοδήματά μου αρκούν διά να ζήσω, αρνούμαι να εγγίσω μέχρι και του οβολού τα δημόσια χρήματα, ενώ ευρισκόμεθα εις το μέσον ερειπίων και ανθρώπων βυθισμένων εις εσχάτην πενίαν».

Ιωάννης Καποδίστριας
πρώτος Κυβερνήτης της Ελλάδος, προς την Δ´ Εθνοσυνέλευση




ΓΙ ΑΥΤΟ ΔΟΛΟΦΟΝΗΘΗΚΕ ...............