δρυοκολαπτης

δειτε τις πληροφοριες

Από την Live-Pedia.gr
Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση
[κν. ξυλοφάγος, τσικλιδάρης ή τσικλιτάρα] Πτηνό αναρριχητικό της οικογένειας των δρυοκολαπτιδών, της τάξης των δρυοκολαπτόμορφων.

1 - Η ζωή του: Ζει στα δάση της πατρίδας μας και στις δασώδεις περιοχές όλου σχεδόν του κόσμου, εκτός από τη Μαδαγασκάρη και μερικές περιοχές της Αυστραλίας.

2 - Το σώμα του: Το μήκος του σώματός του κυμαίνεται από 9 - 55 εκστμ. και έχει χρώμα ασπρόμαυρο και λίγο πρασινωπό. Έχει μακρύ λαιμό, μεγάλο κεφάλι και ράμφος αρκετά μακρύ και ισχυρό, για να μπορεί να βρίσκει εύκολα την τροφή του στις φλούδες των δέντρων ή στα ξύλα όπου ανοίγει τρύπες. Έχει νύχια μυτερά στα δύο μπροστινά δάχτυλα του κάθε ποδιού, που τον βοηθούν να στηρίζεται εύκολα στους κορμούς των δέντρων. Σ` αυτό τον βοηθά επίσης και η ουρά του, που έχει σκληρά φτερά.

3 - Τροφή - Πολλαπλασιασμός: Ο δρυοκολάπτης πετά από δέντρο σε δέντρο και χτυπά δυνατά τον κορμό του. Από τον κρότο καταλαβαίνει ποιο δέντρο είναι κούφιο και χωρίς να χάσει καιρό ανοίγει με το ράμφος του τρύπες, χώνει μέσα τη μακρουλή και κολλώδη γλώσσα του και μαζεύει σκουλήκια, προνύμφες και έντομα που βρίσκονται εκεί μέσα. Από όλα τα είδη ο δρυοκολάπτης της Ν Αφρικής είναι ο μόνος που δεν τρυπά τις φλούδες ή τα ξύλα των δέντρων. Τρέφεται με έντομα και σκουλήκια που βρίσκει μέσα στην ξερή λάσπη. Στη λάσπη επίσης κατασκευάζει και τη φωλιά του. Όλοι οι άλλοι φτιάχνουν τη φωλιά τους στις κουφάλες των δέντρων ή ανοίγουν τρύπες στους κορμούς των δέντρων, σε χοντρούς πασσάλους και σε τηλεφωνικούς στύλους. Εκεί το θηλυκό γεννά μέχρι τρεις φορές το χρόνο από 5 - 8 αβγά την κάθε φορά και τα κλωσά 16 ημέρες.

4 - Είδη: Στην οικογένεια των δρυοκολαπτιδών ανήκουν 210 είδη. Τα πιο γνωστά είδη στην πατρίδα μας είναι: ο δρυοκολάπτης ο χλωρός ή χλωρίων, η πίπρα ή πίπος ή πιπώ των αρχαίων και ο κελεός ή κολεός κατά τον Αριστοτέλη. Λέγεται και σπέλεκος, ξυλοφάς ή ξυλοφάγος, σαρακοφάγος, τρυπόξυλο, καλοτύπης και τσικλιτάρα. Άλλα είδη επίσης γνωστά στην Ελλάδα είναι ο δενδροκόπος ή δρυοβάτης ο μέγας, η μεγάλη τσικλιτάρα ή ζιγκλιάρα, ο δενδροκόπος ο λευκόνωτος ή παρδαλή τσικλιτάρα, ο δενδροκόπος ο μικρός ή μικρή τσικλιτάρα, ο δενδροκόπος ο μέτριος, ο δενδροκόπος ο μέγας ή μαύρη τσικλιτάρα και ο ίυγξ ή μυρμηγκοφάγος, καλλιαγός, σφοντύλι, γλωσσάς, αναγελάστρα και στραβολαίμης.

Από τα γνωστά και χαρακτηριστικά είδη που ζουν στις ξένες χώρες είναι: ο πράσινος, που ζει στις Ινδίες και στην Ευρώπη, εκτός από το ΝΑ τμήμα της. Όμοιος στο σχήμα, αλλά μεγαλύτερος, είναι ο τεφρόχρους, που ζει στη Β Ευρασία και στις Άλπεις. Ο μαύρος, που ζει επίσης στην Ευρασία. Στο γένος "δρυομπάτης", διαδομένο στην Ευρασία, ανήκουν διάφορα είδη όπως ο "ερυθρός" με λευκή ράχη και ο "ερυθρός ο μικρός". Αυτοί διαφέρουν από τους άλλους στο ότι μπορούν να εξημερωθούν πολύ εύκολα. Στις νοτιοδυτικές περιοχές της Β Αμερικής ζει ο δρυοκολάπτης των κάκτων, που τρέφεται με καρπούς των κάκτων και σαρκώδεις καρπούς του ιξού. Τη φωλιά του, που έχει σχήμα κατακόρυφης φιάλης και μήκος 40 εκστ., φτιάχνει στους κορμούς των κάκτων.

5 - Σημασία για τον άνθρωπο: Ο δρυοκολάπτης είναι αρκετά ωφέλιμο πτηνό, γιατί ζει αποκλειστικά με βλαβερά σκουλήκια και έντομα, γι` αυτό οι γεωργοί τον αγαπούν και οι κυνηγοί δεν τον πειράζουν, αφού άλλωστε το κρέας του δεν προσφέρεται για τροφή.






LivePedia.gr
Ανακτήθηκε από "http://www.livepedia.gr/index.php/%CE%94%CF%81%CF%85%CE%BF%CE%BA%CE%BF%CE%BB%CE%AC%CF%80%CF%84%CE%B7%CF%82"