ΚΕΦΑΛΟΝΙΑ!!!!!!

Η Κεφαλονιά είναι το έκτο σε μέγεθος νησί της Ελλάδας, καταλαμβάνοντας έκταση 786 τ.χλμ. Είναι το μεγαλύτερο νησί του Ιονίου παρόλο που έρχεται δεύτερο σε πληθυσμό με 36.527 κατοίκους(απογραφή 2001). Η πρωτεύουσα του νομού Κεφαλληνιάς και Ιθάκης είναι το Αργοστόλι, από το 1757. Η προσάρτηση των Επτανήσων στην Ελλάδα έγινε στις 21 Μαϊου του 1864. Το νησί υπέστη σοβαρές καταστροφές από τον ισχυρό σεισμό του 1953, όταν σχεδόν ισοπεδώθηκε, αλλά αργότερα ανοικοδομήθηκε από τους κατοίκους με αποτέλεσμα σήμερα να γνωρίζει ραγδαία τουριστική ανάπτυξη

Αποκαλείται το 'νησί της παραξενιάς' από το πλήθος των ασυνήθιστων φαινομένων που καταγράφονται στο νησί. Η ακτογραμμή, μήκους 254 χλμ., αποκαλύπτει έναν πλούσιο οριζόντιο διαμελισμό. Λωρίδες γής εισχωρούν στη θάλασσα σχηματίζοντας τις χερσονήσους της Παλικής στα δυτικά και της Ερίσου στα βόρεια, ενώ η θάλασσα σχηματίζει ευρείς όρμους και κόλπους. Τα κυριότερα λιμάνια είναι της Σάμης, απέναντι από την Ιθάκη, και του Αργοστολίου, στα δυτικά, που υπήρξε από την αρχαιότητα στρατηγικής σημασίας φυσική ναυτική βάση. Οι κόλποι του Μύρτου και του Αθέρα στα βόρεια, και των Λουρδάτων και του Κατελειού στα νότια ξεχωρίζουν για τις γοητευτικές παραλίες που προσελκύουν πολλούς επισκέπτες κάθε χρόνο. Τα γεωλογικά φαινόμενα του νησιού είναι οι Καταβόθρες, το σπήλαιο της Δρογκαράτης και το λιμνοσπήλαιο της Μελισσάνης.

Το όνομα Κεφαλλήνια, όπως την αποκαλεί ο Ηρόδοτος, προήλθε από τους Κεφαλλάνες, λαό της Δυτικής Ελλάδας. Η ταραγμένη ιστορία του νησιού, ωστόσο, επέφερε μεγάλες διακυμάνσεις στον πληθυσμό του ενώ ακολούθησε έντονη εσωτερική μετανάστευση προς τα αστικά κέντρα.
Όσον αφορά τα αξιοθέατα, τα σπουδαιότερα είναι το Αρχαιολογικό Μουσείο Αργοστολίου, το Ναυτικό και Περιβαλλοντικό Μουσείο Φισκάρδου, με πληροφορίες για την ιστορία του νησιού, τη θαλάσσια ζωή και τις φυσικές ομορφιές, το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας Κεφαλονιάς και Ιθάκης, στα Δαυγάτα, το Εκκλησιαστικό Μουσείο Ιεράς Μονής Αγίου Ανδρέα Μηλαπιδιάς, όπου εκτίθενται εκκλησιαστικά κειμήλια, αγιογραφίες, εικόνες και τοιχογραφίες και η Μονή Αγίου Γερασίμου(ή Νέας Ιερουσαλήμ). Παράδοση αποτελούν τα κρασιά που παράγει το νησί, με πιο γνωστή την ποικιλία Ρομπόλα, ενώ η κεφαλλονίτικη κουζίνα περιλαμβάνει τα γνώστα επτανησιακά πιάτα, όπως η παστιτσάδα και η αλιάδα.

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση
Αυτό το άρθρο ή η ενότητα δεν αναφέρει τις πηγές του ή δεν περιέχει επαρκείς παραπομπές
Κεφαλονιά
Γεωγραφία
Συντεταγμένες 38°15′60.20″N 20°33′51.33″E / 38.2667222, 20.5642583Συντεταγμένες: 38°15′60.20″N 20°33′51.33″E / 38.2667222, 20.5642583
Αρχιπέλαγος Ιόνιο Πέλαγος
Σύμπλεγμα Επτάνησα
Έκταση 781 τ.χλμ
Υψηλότερη Κορυφή Μέγας Σωρός (1628 μ)
Χώρες
Ελλάδα
Περιφέρεια Ιονίων Νήσων
Νομός Κεφαλληνίας
Πρωτεύουσα Αργοστόλι
Δημογραφικά Χαρακτηριστικά
Πληθυσμός 34.488 (απογραφής 2001)
Πυκνότητα 40 /τ.χλμ
Η Κεφαλονιά είναι νησί του Ιονίου πελάγους. Ανήκει στα Επτάνησα.


Γεωγραφία
Η Κεφαλονιά (Κεφαλληνία) είναι το μεγαλύτερο και το πιο ορεινό νησί των Επτανήσων. Βρίσκεται απέναντι από την είσοδο του Πατραϊκού Κόλπου, βόρεια της Ζακύνθου, νότια της Λευκάδας και δυτικά της Ιθάκης.

Το νησί έχει έκταση περίπου 781 τ.χλμ. και σε αυτό κατοικούν περίπου 34.488 κάτοικοι4. Μεγάλο μέρος της έκτασης του καταλαμβάνει η οροσειρά Αίνος με σημαντικότερες κορυφές τις Μέγας Σωρός (1.628μ.), Αγία Δυνατή (1.131μ.), Ευμορφία (1.043μ.) και Κόκκινη Ράχη (1.078μ.) Οι σημαντικότερες πεδιάδες είναι αυτές της Κραναίας, της χερσονήσου Παλικής, του Αρακλείου και της Σάμης.

Οι ακτές της Κεφαλονιάς σχηματίζουν πολλούς κόλπους και ακρωτήρια. Σπουδαιότεροι κόλποι είναι της Σάμης, του Μύρτου, του Λουρδά, του Αθέρα, του Φισκάρδου, του Γαϊδάρου, του Λιβαδιού, του Αργοστολίου γνωστός και ως Κουτάβου. Κυριότερα ακρωτήρια είναι (αρχίζοντας από το νότο και προχωρώντας με ανατολική κατεύθυνση) η Μούντα, η Κάπρος, το Σαρακήνικο, ο Μύτικας, το Κεντρί, το βορεινό Δαφνούδι, στα βορειοδυτικά ο Αθέρας, στα δυτικά τα Ορθολίθια, η Σκίζα και ο Γερόγομπος και νοτιότερα το Ακρωτήρι και η Αγία Πελαγία, ο Λιάκας, ο Καστανάς κ.ά. Οι ακτές είναι γενικά βραχώδεις και απότομες προς το Ιόνιο, ενώ έχουν ηπιότερους σχηματισμούς προς την ανατολική πλευρά.

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζουν τα σπήλαια του νησιού, όπως τα βαραθρώδη Μελισσάνη, Αγκαλάκι, Αγίων Θεόδωρων, Ζερβάτη, η Σπηλιά Δρογκαράτη, το σπήλαιο Σάκκου κ.ά. Η παραλία Μύρτος στην βορειοδυτική πλευρά του νησιού έχει ψηφιστεί 11 φορές ως η καλύτερη ελληνική θάλασσα σύμφωνα με την ετήσια ψηφοφορία του Υ.ΠΕ.ΧΩ.ΔΕ.[εκκρεμεί παραπομπή] Επανειλημμένα έχει χαρακτηριστεί ως η ωραιότερη παραλία της Μεσογείου και έχει περιληφθεί στον κατάλογο των ωραιότερων παραλιών του πλανήτη[εκκρεμεί παραπομπή]. Στη δυτική πλευρά του νησιού και συγκεκριμένα στην Παλική μπορεί κανείς να επισκεφτεί τις παραλίες των Πετανών και της Πλατιάς Άμμου.

Αρκετές σεισμικές δονήσεις πλήττουν την περιοχή κάθε χρόνο. Το 1953 ένας τρομερός σεισμός σχεδόν κατέστρεψε το νησί, αφήνοντας "όρθιο" μόνο το βορειότερο μέρος της νήσου, την χερσόνησο της Ερίσσου όπου και ο παραδοσιακός οικισμός του Φισκάρδου.

Ένα μεγάλο μέρος από τα επώνυμα των κατοίκων της Κεφαλλονιάς έχει την κατάληξη "-ατος". Ανάλογα η κατάληξη -άτα βρίσκεται σε πάρα πολλά τοπωνύμια, όπως χωρία και συνοικίες χωρίων, όπως τα Λουρδάτα, Φαβάτα, Δελαπορτάτα, Παπαρηγάτα κ.λ.π. Το φαινόμενο αυτό παρατηρείται για πρώτη φορά από τον 13ο αιώνα και μετά{{[1]}}. Πριν από αυτή την εποχή και οι τοπωνυμικές μαρτυρίες είναι απειροελάχιστες, π.χ. το τοπωνύμιο Αίνος που μαρτυρείται ήδη στον Ησίοδο. Παρ΄όλα αυτά δεν λείπουν και τοπωνύμια που πρέπει να προέρχονται από τους αρχαίους χρόνους όπως το Αράκλι (Ηράκλειο), η Μελισσάνη, η Παλική (από την αρχαία πόλη Πάλη), η Κρανιά (από την αρχαία Κράνη), η Φάλαρη ή έχουν άρωμα προϊστορίας όπως τα Μηνιές, Φανιές, Κεραμειές, Λειβαθώ, Λακήθρα κ.α.

Ένας μεγάλος αριθμός τουριστών επισκέπτεται το νησί κάθε χρόνο. Οι επισκέπτες αυξήθηκαν από τη στιγμή[εκκρεμεί παραπομπή] που το βιβλίο "Το μαντολίνο του λοχαγού Κορέλι" έγινε ταινία (2001), η οποία γυρίστηκε στο νησί.

Στο νησί υπάρχουν δύο μεγάλα μοναστήρια. Το ένα είναι το μοναστήρι του Αγ. Ανδρέα Μηλιαπιδιάς, το οποίο βρίσκεται στο σημερινό δήμο Λειβαθούς και το άλλο βρίσκεται στο κέντρο του νησιού, στην κοινότητα Ομαλών και είναι αφιερωμένο στον προστάτη της νήσου Αγ. Γεράσιμο. Αμφότερα είναι γυναικεία. Στο τελευταίο εκτυλίχθηκε και το γνωστό κωμικό περιστατικό της Μ. Πέμπτης, όπου ο "Κεφαλονίτικος" μεθυσμένος παπάς, διαβάζοντας με σοφία, έβγαλε τα Ευαγγέλια 13[εκκρεμεί παραπομπή].

Ιδιαίτερο θρησκευτικό ενδιαφέρον παρουσιάζει η εμφάνιση φιδιών κατά το δεκαπενταύγουστο στα χωρία Αργίνια και Μαρκόπουλο του δήμου Ελειού - Πρόννων{{[2]}}. Τα φιδάκια σύμφωνα με την παράδοση εμφανίζονται μόνο αυτές τις ημέρες με τη χάρη της Παναγίας. Τα δύο χωρία μαζεύουν τα άκακα αυτά φίδια και τα προσφέρουν για αφή στους πιστούς, στις εκκλησίες τους που είναι αφιερωμένες στην Κοίμηση της Θεοτόκου. Τα τελευταία χρόνια όμως που το επίπεδο των πιστών ανέβηκε, άρχισε να αποκαλύπτεται η απάτη, ενώ πολλοί διαμαρτύρονται για το φολκλορικό χαρακτήρα που παίρνει η γιορτή.

Από το νησί και συγκεκριμένα από το χωριό της Κοντογεννάδας (Κοντογεννάδα) στην Παλική, κατάγεται και ο γνωστός, από τις ανασκαφές στη Σαντορίνη, αρχαιολόγος Σπυρίδων Μαρινάτος. Έτερος παλαιότερος αρχαιολόγος καταγόμενος από την Κεφαλονία ήταν και ο Παναγής Καββαδίας, ανασκαφέας της Αρχ. Επιδαύρου.

Σύντομη ιστορία
Η Κεφαλλονιά κατοικείται διαρκώς από την παλαιολιθική εποχή[εκκρεμεί παραπομπή]. Οι πρώτοι γνωστοί κάτοικοι ήταν Λέλεγες,[3] οι οποίοι κατοίκησαν το νησί προφανώς την εποχή του 15ου αι. π.Χ.,[3] φέρνοντας μαζί τους τη λατρεία του Ποσειδώνα.[3] Την εποχή του χαλκού, ένας άλλος αρχαίος Ελληνικός λαός, οι Ταφίοι ή Τηλεβόες είχαν εγκατασταθεί στην γύρω θάλασσα, και κατοικούσαν στο νησί, ή διατηρούσαν εμπορική βάση στο νησί και συναλλάσσονταν στενά με τους κατοίκους του νησιού.[3]

Το νησί πήρε το όνομά του από τον μυθικό Κέφαλο, ο οποίος έφτασε στο νησί ως πρόσφυγας από την Αθήνα ή από το ελληνικό φύλο των Κεφαλλήνων ή Κεφαλλάνων. Στα Ομηρικά κείμενα δεν εμφανίζεται το όνομα της νήσου ως έχει, αλλά με άλλες ονομασίες όπως Δουλίχιον, Σάμος ή Σάμη. Σε αυτή τη μορφή διατηρείται ως το όνομα μίας εκ των πόλεων της νήσου από την αρχαιότητα έως σήμερα. Παρ' όλα αυτά ο Όμηρος αναφέρει σαφέστατα ότι ο λαός στον οποίο ηγείται, είναι οι Κεφαλλήνες[4].

Κατά την αρχαιότητα άκμασαν τέσσερις πόλεις, οι οποίες ήταν ανεξάρτητα κράτη. Η Κράνη, οι Προννοί, η Σάμη και η Πάλη. Το νησί κατακτήθηκε από τους Ρωμαίους και κατά το μεσαίωνα αποτέλεσε τμήμα της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας. Υπήρξε μάλιστα και έδρα του Θέματος της Κεφαλληνίας, που περιλάμβανε και τα γειτονικά νησιά του Ιονίου.

Κατακτήθηκε από τους Νορμανδούς, τους Ενετούς και για λίγα χρόνια από τους Οθωμανούς. Επανήλθε στην κυριαρχία της Βενετίας μέχρι το 1797, οπότε την κατέλαβαν οι Γάλλοι. Κατά τη σύντομη γαλλική κατοχή, ο λαός του νησιού εξεγέρθηκε, επηρεασμένος από τη Γαλλική Επανάσταση και ανέτρεψε το φεουδαρχικό καθεστώς, το οποίο αποκαταστάθηκε με το Ιωνικό Κράτος, το οποίο ήταν υπό την επιρροή διαφόρων δυνάμεων, εκ των οποίων η βρετανική επιρροή έφερε τις μεγαλύτερες αντιδράσεις. Οι Βρετανοί επένδυσαν στην υποδομή του νησιού, το οδικό δίκτυο, γέφυρες και λιμάνια, ενώ έκαναν και δραστικές περικοπές στην δημοκρατία που είχαν εφαρμόσει οι Γάλλοι με το σύνταγμα τον Επτανήσων και την κατάργηση του Libro de Oro. Το 1864 ενώθηκαν τα Επτάνησα με το φτωχότερο Βασίλειο της Ελλάδος, το οποίο προκάλεσε μια πτώχευση και τον νησιών. Άρχισε μετανάστευση, ιδιαίτερα προς τις ΗΠΑ και Αυστραλία.

Κατά τη διάρκεια του Α΄ Παγκόσμιου Πόλεμου το νησί κατέλαβαν, για μικρό χρονικό διάστημα, οι γαλλικές ναυτικές δυνάμεις.

Στο Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο καταλήφθηκε αρχικά από τους Ιταλούς, που απέβλεπαν στην ενσωμάτωση της Επτανήσου στην Ιταλία καθιερώνοντας νομισματική και οικονομική ένωση. Με την ιταλική συνθηκολόγηση, το 1943, οι Γερμανοί κατέλαβαν την Κεφαλονιά και μετά από μεγάλη μάχη με τους 12.000 Ιταλούς στρατιώτες της Μεραρχίας Acqui (Divisione Acqui) που επιθυμούσαν να επιστρέψουν στην πατρίδα τους, εκτέλεσαν τους περισσότερους απ' αυτούς. Στην Κεφαλονιά αναπτύχθηκε ισχυρό κίνημα Αντίστασης από το ΕΑΜ, ενώ κατά την περίοδο του Εμφυλίου δόθηκαν πολλές μάχες μεταξύ του κυβερνητικού στρατού και των ανταρτών, που δρούσαν στο νησί μέχρι τα τέλη του 1949.

Η Κεφαλονιά πλήγηκε από τους μεγάλους σεισμούς του 1953, όταν ισοπεδώθηκαν όλα σχεδόν τα οικήματα του νησιού. Η μετανάστευση αυξήθηκε, ενώ αρκετοί κάτοικοι από φτωχότερα μέρη της Ελλάδος εγκαταστάθηκαν στο νησί. Σχετικά αργά αναπτύχθηκε ο τουρισμός του νησιού καθώς οι Κεφαλονίτες συνήθως είχαν έσοδα από τη ναυτιλία.

Πηγές πλούτου
Οι υψηλές κορυφογραμμές που διατρέχουν το νησί σε συνεχείς εκτάσεις, αποτελούν το ιδανικό έδαφος για την ανάπτυξη της αιολικής ενέργειας. Τα τελευταία χρόνια η Κεφαλονιά έχει γνωρίσει μεγάλο ενδιαφέρον από επενδυτές για τη δημιουργία αιολικών πάρκων. Αυτή τη στιγμή ήδη λειτουργεί το αιολικό πάρκο στη θέση «Μανολάτη-Ξερολίμπα» του Δήμου Αργοστολίου, το Αιολικό Πάρκο "Ημεροβίγλι" και το Αιολικό Πάρκο "Αγία Δυνατή" τα οποία τροφοδοτούν το εθνικό δίκτυο ηλεκτροδότησης με 71 MW ηλεκτρικής ισχύος (η Κεφαλονιά ανήκει στα διασυνδεδεμένα νησιά του εθνικού δικτύου). Πρόσφατα τέθηκε σε λειτουργία και το αιολικό πάρκο στη θέση Ευμορφία, ενώ 2 ακόμη αιολικά πάρκα είναι σε διαδικασία κατασκευής ή αδειοδότησης.

Η κεφαλονια ειναι το αλλο μου χωριο

Το Λιμνοσπήλαιο της Μελισσάνης βρίσκεται στο νησί της Κεφαλλονιάς, στο βορειοδυτικό τμήμα της Σάμης, μόλις 2 χιλ.

Το σπήλαιο διαθέτει δύο εισόδους. Η μία αποτελεί τη φυσική είσοδο του σπηλαίου, η οποία είναι κατακόρυφη με διαστάσεις 40 x 50 μ., και δημιουργήθηκε από την πτώση ενός τμήματος της οροφής, επιτρέποντας στο φως να εισέρχεται και να δημιουργεί όμορφους χρωματισμούς στα νερά.
Η δεύτερη είναι μία τεχνητή είσοδος με σκαλοπάτια και μακρύ υπόγειο διάδρομο που καθιστά δυνατή την επίσκεψη στο σπήλαιο.

Κάτω από την επιφάνεια του εδάφους και συγκεκριμένα στα 20 μ., βρίσκεται η λίμνη, τα νερά της οποίας κυμαίνονται από 10 μ. έως 30 μ. βάθος. Το στολίδι του σπηλαίου αποτελούν οι σταλακτίτες που σχηματίζονται με ιδιαίτερο τρόπο στο μεγαλύτερο τμήμα του.

Η μεγάλη αξία του έγκειται στον τρόπο δημιουργίας του, μια διαδικασία που ονομάζεται καρστικοποίηση. Σύμφωνα με αυτή, το νερό εισέρχεται στα ασβεστωλιθικά πετρώματα με φυσική απόρροια τη διάβρωση τους.
Σύμφωνα με σχετικές μελέτες όλο το καρστικό δίκτυο του νησιού επικοινωνεί με το σπήλαιο. Στην περιοχή Καταβόθρες, λίγο έξω από το Αργοστόλι, το νερό εισχωρεί στο έδαφος και με την «ένωσή» του με το νερό της βροχής καταλήγει υφάλμυρο, μέσω μιας υπόγειας διαδρομής στον Καραβόμυλο - κοντά στη περιοχή του σπηλαίου.

Προέλευση του ονόματος
Εικάζεται πως το όνομα του σπηλαίου προέρχεται είτε από τη Νύμφη Μελισσάνη, η οποία σύμφωνα με τη μυθολογία αυτοκτόνησε σε αυτό διότι ο θεός Παν δεν ανταποκρίθηκε στον έρωτά της είτε από τη βοσκοπούλα Μελισσάνη που σκόνταψε και έπεσε στη λίμνη, στη προσπάθεια της να βρει ένα πρόβατό της.
Το 1951, ο σπηλαιολόγο Γιάννης Πετρόχειλος ανακάλυψε το μέχρι τότε άγνωστο για αιώνες σπήλαιο.

"Εκμεταλλεύοντας" τη φυσική του ομορφιά...
Είναι απαραίτητο να σημειωθεί πως βόλτες με βάρκα οργανώνονται στη λίμνη.
Ο επισκέπτης έχει τη δυνατότητα να απολαύσει τη διαδρομή με τις αναλυτικές περιγραφές των βαρκάρηδων, που αφορούν τις ονομασίες των σταλακτιτών που έχουν δώσει οι ντόπιοι.
Στις 12 το μεσημέρι, όταν οι ακτίνες του ήλιου είναι κάθετες στην επιφάνεια του νερού, σχηματίζεται ένα μαγευτικό και ανεπανάληπτο θέαμα που κανείς δε πρέπει να χάσει.

Κεφαλονιά Αξιοθέατα

Στη Κεφαλονιά το μόνο βέβαιο για τον επισκέπτη είναι ότι δεν πρόκειται να πλήξει. Εκτός από ένα καταπληκτικό φυσικό περιβάλλον για καλοκαιρινές διακοπές, στη Κεφαλονιά θα βρείτε αξιοθέατα τα οποία θα ικανοποιήσουν κάθε ταξιδιωτική διάθεση και θα σας μαγέψουν.

Το ταξίδι στη Κεφαλονιά ξεκινάει όπως είπαμε με το φυσικό περιβάλλον. Πρώτα απόλα με τις παραλίες της Κεφαλονιάς που είναι από μόνες τους μοναδικά αξιοθέατα. Το έντονο ανάγλυφο του νησιού έχει δημιουργήσει μερικές εκπληκτικές παραλίες. Σε κάθε στροφή του δρόμου θα βρίσκεστε μπροστά σε μια έκπληξη. Μη μείνετε μόνο στα πολύ γνωστά ονόματα, του Μύρτου του Πλατύ Γιαλού ή της Ξι. Τολμήστε λίγα χιλιόμετρα παραπάνω για να σας αποκαλυφθεί μια άλλη όχι τόσο γνωστή, αλλα το ίδιο υπέροχη, Κεφαλονιά. Στη Κεφαλονιά θα βρείτε και πολλά σπήλαια. Σε μερικά από αυτά λόγω των ισχυρών σεισμών έχουν πέσει οι οροφές τους και έχουν δημιουργηθεί ιδιαίτερα γεωλογικά φαινόμενα, όπως στο Λιμνοσπήλαιο της Μελισάνθης. Άλλα θα σας εντυπωσιάσουν με τον εξαίρετο διάκοσμο και την ακουστική τους όπως το σπήλαιο Δρογκαράτη.

Στο ταξίδι σας στη Κεφαλονιά ο Αίνος στέκετε πάντα επιβλητικός σε όλες σας τις διαδρομές. Μια επίσκεψη στον Εθνικό δρυμό, αλλά και στο μουσείο της φυσικής ιστορίας, θα σας φέρει πιο κοντά στη Φύση και στην ανάγκη να κάνουμε όλοι μας ότι είναι απαραίτητο για να προστατέψουμε το περιβάλλον

Η μονή του Άγιου Γεράσιμου είναι οπωσδήποτε ένα από τα αξιοθέατα που προσελκύει επισκέπτες από όλο το κόσμο. Προσπαθήστε να συνδυάσετε την επίσκεψη σας εκεί την μια από τις δύο φορές που γιορτάζεται ο Άγιος. Η εμπειρία είναι μοναδική. Όμως και τα υπόλοιπα μοναστήρια της Κεφαλονιάς αξίζουν την επίσκεψη σας, όπως και το μουσείο στη Μονή του Άγιου Ανδρέα.

Τα κάστρα της Κεφαλονιάς, του Αγίου Γεωργίου που υπήρξε και πρωτεύουσα της Κεφαλονιάς και το Κάστρο της Άσσου, θα σας γνωρίσουν τη ιστορία της Βενετοκρατίας. Ένα ταξίδι στην ιστορία που δυστυχώς στη Κεφαλονιά δεν μπορούν να σας το προσφέρουν πολλές ανθρώπινες κατασκευές καθώς από τους καταστρεπτικούς σεισμούς είναι λίγοστα τα κτήρια που άντεξαν. Όμως τα λίγα αρχιτεκτονικά μνημεία που έχουν διασωθεί και αναστηλωθεί, θα σας μεταφέρουν μνήμες και χαρακτηριστικές εικόνες από τη προσεισμική Κεφαλονιά

Δύο σημαντικά μουσεία το Αρχαιολογικό και το Ιστορικό-Λαογραφικό βρίσκονται στο Αργοστόλι. Δύο από τα αξιοθέατα που αξίζουν τη επίσκεψη σας. Στο αρχαιολογικό θα δείτε τις απαρχές του πολιτισμούς της Κεφαλονιάς που κατοικήθηκε από τα πολύ παλιά χρόνια. Και στο λαογραφικό μουσείο θα έχετε την ευκαιρία να απολαύσετε μοναδικές δημιουργίες του πρόσφατου λαικού πολιτισμού.