Δεριγνι

Γάλλος κόμης γεννήθηκε το 1782 στο Τουλ και πέθανε το 1835 στο Παρίσι. Από το 1822 διατέλεσε ναύαρχος του γαλλικού στόλου της Ανατολής, του οποίου η δράση συσχετίστηκε άμεσα με την Ελληνική Επανάσταση του 1821. Ο Δεριγνύ έδειξε από την αρχή συμπάθεια προς τον ελληνικό αγώνα. Το 1823, όταν πολλοί Έλληνες κινδύνευσαν να πεθάνουν από την πείνα, με τις καταστροφές που είχε προξενήσει στην Εύβοια ο Χοσρέφ πασάς, ο Δεριγνύ με τα γαλλικά πολεμικά σκάφη "Σειληνός" και "Μήδεια" τους έσωσε. Αργότερα, το 1827, όταν η ελληνική φρουρά είχε αποκλειστεί στην Ακρόπολη, μεσολάβησε μεταξύ των Ελλήνων και του Κιουταχή και πέτυχε να υπογραφτεί συμφωνία έντιμης εξόδου (24 Μαΐου 1827). Τον ίδιο χρόνο, 20 Οκτωβρίου, ως αρχηγός μοίρας του γαλλικού ναυτικού, πήρε μέρος μαζί με το αγγλικό και ρωσικό ναυτικό στη ναυμαχία του Ναυαρίνου, η οποία υπήρξε αποφασιστικής σημασίας για την εξέλιξη της Ελληνικής Επανάστασης.

Η κυριαρχία του Ιμπραήμ στην Πελοπόννησο και του Κιουταχή στην Στερεά Ελλάδα είχε φέρει την Επανάσταση σε πολύ δύσκολη θέση. Έτσι παρόλο που οι Μεγάλες Δυνάμεις πίεζαν τις εμπόλεμες δυνάμεις να σταματήσουν τον πόλεμο και να λύσουν το ελληνικό ζήτημα, η Τουρκία παρουσιαζόταν αδιάλλακτη και δεν ήθελε να δεχτεί τις προτάσεις των Ευρωπαίων σύμφωνα με την Ιουλιανή συνθήκη που υπογράφτηκε από αυτές και όριζε την ειρήνευση ακόμα και με εξαναγκασμό της χώρας που δε θα συμμορφωνόταν και την αυτονομία του ελληνικού κράτους, υποτελούς στο σουλτάνο καθώς και τον διορισμό προξένων στις δυο χώρες( 6-7-1827)
Στα θετικά της εποχής η Γ' Εθνοσυνέλευση των Ελλήνων στην Τροιζήνα (19-3 / 5-5-1827), που οι Έλληνες ψήφισαν νέο σύνταγμα(πιο φιλελεύθερο και συνταγματικό) και εξέλεξαν κυβερνήτη της χώρας για 7 χρόνια τον Ιωάννη Καποδίστρια.
Στα αρνητικά, οι διχόνοιες και αντιζηλίες μεταξύ προκρίτων Πελοποννησίων και Στερεοελλαδιτών και νησιωτών αλλά και η γενικότερη διαίρεση των Ελλήνων σε 3 κόμματα.
Τα τρία κόμματα που δημιουργήθηκαν στην Ελλάδα ήταν επηρεασμένα από τις Μεγάλες δυνάμεις της εποχής και γι' αυτό είχαν πάρει από αυτές και το όνομά τους. Συγκεκριμένα υπήρξαν το γαλλικό, το αγγλικό και το ρωσικό κόμμα.
Μετά την απόρριψη της συνθήκης του Λονδίνου από την Τουρκία, οι στόλοι της Αγγλίας, της Γαλλίας και της Ρωσίας με αρχηγούς τον Κόδριγκτον, τον Δεριγνί και τον Χέιδεν αντίστοιχα, έπλευσαν στην Πύλο για να εφαρμόσουν την απόφαση των Μεγάλων Δυνάμεων.



Οι αρχηγοί των συμμαχικών ναυτικών μοιρών σε ελληνικό γραμματόσημο:από αριστερά προς τα δεξιά εικονίζονται ο αντιναύαρχος Λογγίνος Χέιδεν, αρχηγός της ρωσικής μοίρας, ο ναύαρχος Εδουάρδος Κόδριγκτον, αρχηγός της αγγλικής μοίρας και ο αντιναύαρχος Ερρίκος Δεριγνί, αρχηγός της γαλλικής μοίρας


Ο Ιμπραήμ δε συμμορφώθηκε με την απόφαση των συμμάχων , χτύπησε μάλιστα τη βάρκα με τους απεσταλμένους των συμμάχων με αποτέλεσμα να γίνει ναυμαχία. Είναι η ιστορική ναυμαχία του Ναβαρίνου( 20 Οκτωβρίου 1827) κατά την οποία ο τουρκοαιγυπτιακός στόλος καταστράφηκε και οδήγησε στην απελευθέρωση της Ελλάδας







Η Τουρκία παρά την ήττα, ήταν ανυποχώρητη, ζήτησε αποζημίωση από τις κυβερνήσεις των Μεγάλων Δυνάμεων και στράφηκε εναντίον των Ευρωπαίων της Κωνσταντινούπολης
Η στάση της αυτή όμως είχε ως αποτέλεσμα τη γρηγορότερη λύση του ελληνικού ζητήματος