ΜΑΧΜΟΥΤ Β'

Μαχμούτ Β΄

Ο Σουλτάνος Μαχμούτ Β΄Ο Μαχμούτ Β΄ (Οθ. τουρκ: محمود ثان, τουρκ.: Mahmud II ) (20 Ιουλίου 1785 – 1 Ιουλίου 1839), ήταν ο τριακοστός Σουλτάνος της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, από το 1808 μέχρι τον θάνατο του το 1839. Γεννήθηκε στο Τοπ Καπί, στην Κωνσταντινούπολη και ήταν γιος του Σουλτάνου Αμπντούλ Χαμίτ Α΄.

Κατά τη διάρκεια της βασιλείας του, ξέσπασε η Ελληνική Επανάσταση.

Μαχμούτ Α' (2 Αυγούστου 1686 - 13 Δεκεμβρίου 1754) ήταν σουλτάνος της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας κατά την περίοδο 1143-68/1730-54, μεγαλύτερος γιος του Μουσταφά Β' και αδελφός του Οσμάν Γ', διάδοχος του θείου του, σουλτάνου Αχμέτ Γ'.

Γεννήθηκε στο παλάτι της Ανδριανούπολης (Εντιρνέ) και την εκπαίδευσή του ανέλαβε ο Παγελί Ιμπραΐμ Εφέντι. Μετά την άνοδο στο θρόνο του Αχμέτ Γ' και τον εκθρονισμό του πατέρα του Μουσταφά Β΄, ο πρίγκηπας Μαχμούτ Α' κατέφυγε με τη μητέρα του και τα αδέλφια του στην Κωνσταντινούπολη, όπου κλείστηκαν σε ιδιωτικό διαμέρισμα του αυτοκρατορικού ανακτόρου. Εκεί έζησε απομονωμένος, μέχρι το 1730 και την παραίτηση του Αχμέτ Γ' ως αποτέλεσμα της εξέγερσης του Πάτρονα Χαλίλ. Μετά την εξόντωση των επαναστατών, που επετεύχθη χάρη στη συμβολή της μητέρας του, Σαλιχά Σουλτάν, καθώς και άλλων έμπειρων αξιωματούχων, ο Μαχμούτ απέκτησε τον έλεγχο των εσωτερικών υποθέσεων της αυτοκρατορίας και επικεντρώθηκε σε ζητήματα εξωτερικής πολιτικής, αρχικά με τον πόλεμο με το Ιράν.

Το 1144/1731 επανακτήθηκαν τα δυτικά εδάφη του Ιράν και με συνθήκη που υπογράφτηκε στις 10 Ιανουαρίου του 1732, ο ηγέτης των Σαφαβιδών Σαχ Ταχμάσπ Β' παραχώρησε περιοχές του βόρειου Αζερμπαϊτζάν, του Νταγκεστάν και της Γεωργίας. Για αυτές τις στρατιωτικές επιτυχίες των πρώτων ετών, ο Μαχμούτ απέκτησε τον τίτλο του Γαζή. Ακολούθησε ωστόσο νέα σύρραξη το 1733 που οδήγησε σε ήττα του οθωμανικού στρατού και στην ιρανική επανάκτηση του βόρειου Ιράκ και του Καυκάσου. Με τη συνθήκη της Κωνσταντινούπολης του 1736, αναγνωρίστηκαν τα σύνορα που καθορίστηκαν νωρίτερα από τη συνθήκη Κασρ-ι Σιρίν. Το 1736 ξέσπασε νέα σύγκρουση, με τη Ρωσία, μετά από ρωσική επίθεση στην Κριμαία, την οποία ακολούθησε το επόμενο έτος αυστριακή επίθεση στην περιοχή των Βαλκανίων. Οι επιτυχίες του οθωμανικού στρατού εναντίον των Αυστριακών στο δυτικό μέτωπο, σε συνδυασμό με τη συμμαχία των Οθωμανών με την Πρωσία, την Πολωνία και τη Σουηδία, ανάγκασαν τελικά και τις δύο πλευρές να διαπραγματευτούν με τον Μαχμούτ Α', καταλήγοντας στη συνθήκη του Βελιγραδίου (18 Σεπτ. 1737) με την οποία εξασφαλιζόταν η αποχώρηση Αυστριακών και Ρώσων από τα οθωμανικά εδάφη. Η οθωμανική αυτοκρατορία επανέκτησε αρκετές πόλεις από αυτές που είχε χάσει με τη Συνθήκη του Πασάροβιτς (1718), με σημαντικότερη το Βελιγράδι. Προς βελτίωση των πολιτικών σχέσεων με τη Ρωσία, ο Μαχμούτ Α' απέστειλε πρέσβη στην Αγία Πετρούπολη. Σε αντίθεση με τη διευθέτηση των πολιτικών σχέσεων στην Ευρώπη, μια νέα σύρραξη μεταξύ της οθωμανικής αυτοκρατορία και τον σάχη του Ιράν Ναδίρ σημειώθηκε την περίοδο 1743-46, η οποία τελικά δεν έφερε αλλαγές στα σύνορα των δύο πλευρών. Μετά το θάνατο του Ναδίρ, ο Μαχμούτ Α' επέλεξε να ακολουθήσει μια συμφιλιωτική στάση απέναντι στο Ιράν, τη Ρωσία και την Αυστρία, την οποία διατήρησε μέχρι το θάνατό του. Στην ύστερη περίοδο της διακυβέρνησής του, επικεντρώθηκε σε εσωτερικά προβλήματα της αυτοκρατορίας.

Πέθανε το 1168/1754 και με εντολή του αδελφού και διαδόχου του, Οσμάν Γ', τάφηκε στο μαυσωλείο του Γενί Τζαμί, όπου είχαν επίσης ταφεί ο παππούς του, Μεχμέτ Δ', και ο πατεράς του, Μουσταφά Β'. Ο Μαχμούτ Α' χαρακτηρίζεται ως μετριοπαθής ηγέτης, που έδωσε έμφαση στη διατήρηση της δημόσιας τάξης και ήταν ανοιχτός στα προβλήματα του λαού. Ήταν γνώστης της λογοτεχνίας και της μουσικής, ενώ ο ίδιος έγραψε ποιήματα στα αραβικά, συνέθετε και έπαιζε μουσική. Επί των ημερών του χτίστηκαν αρκετά δημόσια κτίρια, όπως το συγκρότημα του Νουρού Οσμάνιγε, το Γιλντί Ντεντέ Τζαμί, καθώς και τρεις βιβλιοθήκες, στην Αγία Σοφία (1740), κοντά στο Φατίχ Τζαμί (1742) και στο Γαλατά Σαράι (1754).

Μαχμούτ
Από την Live-Pedia.gr
Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση
Στην αραβική γλώσσα σημαίνει ένδοξος. Με το όνομα αυτό είναι γνωστοί πολλοί μουσουλμάνοι ηγεμόνες και σουλτάνοι.




Μαχμούτ Α'
(1730-1754). Διαδέχτηκε στο θρόνο το θείο του Αχμέτ, που είχε εκθρονιστεί από τους γενίτσαρους. Κατέστειλε την ανταρσία των γενίτσαρων σφάζοντας 16.000 στασιαστές. Διεξήγαγε πολέμους κατά της Αυστρίας, της Περσίας και της Ρωσίας και κυρίευσε τη Μικρή Βλαχία. Κατά τη διάρκεια της βασιλείας του διορίστηκαν οι πρώτοι Φαναριώτες ηγεμόνες στη Μολδαβία και στη Βλαχία.




Μαχμούτ Β΄
(1808-1839). Διαδέχτηκε στο θρόνο το Μουσταφά Δ΄. Εξόντωσε τους γενίτσαρους, επειδή αντιδρούσαν στις μεταρρυθμίσεις του στο στρατό και εξολόθρευσε τον Αλή πασά της Ηπείρου. Στις ημέρες του ξέσπασε η επανάσταση των Ελλήνων, την οποία προσπάθησε απεγνωσμένα να καταστείλει. Το 1829 ήρθε σε ρήξη με τη Ρωσία, που τελικά τον ανάγκασε να δεχτεί με τη συνθήκη της Αδριανούπολης την ανεξαρτησία της Ελλάδας. Υπέταξε τους πασάδες της Βαγδάτης και της Σκόδρας και απέτυχε στην προσπάθειά του να κυριεύσει τα εδάφη του πασά Μοχάμετ Άλη.

Μαχμούτ Β'
Από την Live-Pedia.gr
Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση
Ήταν γιος του Αβδούλ Χαμίτ Α', γεννήθηκε το 1785 κι έζησε μέχρι το 1839. Όταν πέθανε ο αδελφός του Μουσταφάς Δ', έγινε σουλτάνος (1808) σε μια περίοδο κρίσιμη για το οθωμανικό κράτος, γιατί σε πολλά σημεία του γίνονταν επαναστάσεις κι ανταρσίες και ο πόλεμος της Ρωσίας είχε αφήσει αδύνατο το στρατό.

Αργότερα, το 1802, όταν άρχισε πόλεμος μεταξύ Γαλλίας και Ρωσίας, ο Μαχμούτ υπόγραψε ειρήνη με τη Ρωσία κι άρχισε να επιδίνεται στην αναδιοργάνωση του κράτους του. Το 1822 απαλλάχτηκε απ' τον Αλή-πασά, επικίνδυνο εχθρό του, αλλά δεν μπόρεσε να ησυχάσει γιατί είχε αρχίσει πια η μεγάλη του γένους επανάσταση.

Για να πετύχει την καταστολή των Ελλήνων, εξόντωσε τους Γενίτσαρους Ευρωπαίους (1826). Το 1829 του επιτέθηκε πάλι η Ρωσία και υπόγραψε τη συνθήκη της Αδριανούπολης. Αργότερα νίκησε τους πασάδες στη Βαγδάτη και τη Σκόδρα δεν μπόρεσε όμως να υποτάξει τον Μεχμέτ-Αλή της Αιγύπτου. Ακολούθησε η ειρήνη του Κοτυαίου, αλλά το 1839 νέες προστριβές με το στρατό των Αιγυπτίων είχαν ως αποτέλεσμα την ήττα του σουλτανικού στρατού στη θέση Νισίμπ.

Αλλά ο Μαχμούτ πέθανε πριν μάθει τη συμφορά των πολεμιστών του.


LivePedia.gr :: Η Ελληνική Ελεύθερη Εγκυκλοπαίδεια
Ανακτήθηκε από "http://www.livepedia.gr/index.php/%CE%9C%CE%B1%CF%87%CE%BC%CE%BF%CF%8D%CF%84_%CE%92%27"