Η ΑΠΟΣΑΦΗΝΙΣΗ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΙΚΟΝΕΣ

«Η Εκκλησία ουδέποτε γηρά… πολεμούμενη νικά… κλυδωνίζεται, αλλ’ ου καταπονίζεται… παλαίει αλλ’ ουχ ήτταται… πυκτεύει αλλ’ ου νικάται».
Ιωάννης Χρυσόστομος


Ο Ιωάννης ο Χρυσόστομος με αυτά τα λόγια ήθελε να πει τα εξής : η Εκκλησία μας μπορεί να αντιμετωπίζει δυσκολίες, να αγωνίζεται εναντίον κάθε είδους εχθρού, ΑΛΛΑ ποτέ δεν είναι δυνατόν να νικηθεί και να καταστραφεί.

Για κάθε χριστιανό δεν υπάρχουν αξεπέραστα ΕΜΠΟΔΙΑ στο δρόμο που οδηγεί στη σωτηρία, αλλά ΣΚΑΛΟΠΑΤΙΑ που τον ανεβάζουν και τον οδηγούν πιο κοντά στο Θεό.


Η λατρεία των εικόνων συναντάται ήδη στους πρώτους χριστιανούς, όταν ζωγράφιζαν στα τοιχώματα των κατακομβών ένα σταυρό, ένα κλήμα, ένα ψάρι ή άλλα σύμβολα ή παραστάσεις, με σκοπό ΝΑ ΑΠΟΤΥΠΩΣΟΥΝ ΤΗΝ ΠΙΣΤΗ ΤΟΥΣ ΣΤΟΝ ΑΛΗΘΙΝΟ ΘΕΟ.
Μετά την περίοδο των διωγμών, οι χριστιανοί μπορούσαν χωρίς φόβο να αγαπήσουν υο Θεό και να τον τιμήσουν στις εικόνες. Έτσι εικονογράφησαν εικόνες με το Χριστό, την Παναγία και τους Αγίους. Πάντα τα σπίτια τους είχαν ένα μικρό εικονοστάσι.
Μπροστά στο εικονοστάσι οι χριστιανοί προσεύχονται. Η προσευχή τους είναι μια «ζωντανή συνομιλία» με ένα αγαπημένο ιερό πρόσωπο.


Η αίρεση της Εικονομαχίας εμφανίστηκε όταν μια μερίδα χριστιανών υποστήριξε ότι ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΕΙΚΟΝΙΖΟΥΜΕ ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΤΟΥ ΘΕΟΥ.
ΟΙ ΕΙΚΟΝΕΣ ΣΤΗΡΙΖΟΥΝ ΤΗ ΖΩΗ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ ΣΤΙΣ ΧΑΡΕΣ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΛΥΠΕΣ ΚΑΙ ΜΕΤΑΓΓΙΖΟΥΝ ΓΑΛΗΝΗ ΣΤΗΝ ΨΥΧΗ ΤΟΥΣ.




Οι ΕΙΚΟΝΟΜΑΧΟΙ στήριζαν ότι δεν μπορούμε να απεικονίσουμε το πρόσωπο του Χριστού, επειδή ο Θεός είναι πνεύμα και το πνεύμα δεν εικονίζεται.



Η πλειοψηφία των χριστιανών παρέμεινε πιστή στην παράδοση και τη διδασκαλία της εκκλησίας. Αυτοί ονομάστηκαν ΕΙΚΟΝΟΛΑΤΡΕΣ. Οι εικονολάτρες στήριζαν ότι ο Υιός του Θεού έγινε άνθρωπος και έζησε ανάμεσα σε ανθρώπους, επομένως μπορεί να απεικονίζεται.


Η πρώτη περίοδος της Εικονομαχίας κράτησε περίπου 60 χρόνια και οι συνέπειες ήταν τραγικές. Πολλοί πιστοί διώχθηκαν, εξορίστηκαν, βασανίστηκαν ,έχασαν τη ζωή τους στη προσπάθειά τους να υπερασπιστούν τις εικόνες και την Ορθοδοξία. Πολλές εικόνες, τοιχογραφίες και ψηφιδωτά καταστράφηκαν. Το σημαντικότερο όμως ήταν πως ΑΠΕΙΛΗΘΗΚΕ Η ΕΝΟΤΗΤΑ ΤΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ.
ΟΜΩΣ, η ζωή της Εκκλησίας ξαναταράχτηκε από μια δεύτερη περίοδο διαμάχης για τις εικόνες, η οποία διήρκησε 30 χρόνια. Οι φλόγες της διαμάχης έσβησαν για πάντα το 843 μ.Χ.